چکیده:
بحث از وضعیت حقوقی ازدواج فرزندپذیر با فرزندخوانده به جهت طرح آن در مجامع علمی و رسانه ای که در پی درخواست قانونی شدن ممنوعیت چنین ازدواجی از سوی نمایندگان مجلس ایجاد شد، دارای اهمیت است. در نوشتار حاضر پس از بیان وضعیت حقوقی نهاد فرزندخواندگی و سرپرستی و مقایسه آن دو نهاد با یکدیگر، با رویکردی تحلیلی و با استفاده از ادله قرآنی به بررسی مشروعیت ازدواج فرزندپذیر با فرزندخوانده پرداخته ایم. اهمّ یافته های این مقاله با توجه به مفاد آیات قرآن کریم این است که فرزندخوانده در فرهنگ اسلامی فرزند واقعی تلقی نشده است و در نتیجه، احکام فرزند واقعی از جمله حرمت ازدواج او با سرپرستش منتفی است
خلاصه ماشینی:
"از امام صادق علیه السلام و در مجمع البیان (طبرسی، 1377، ج 2، ص 558) از ابن عباس چنین نقل شده است: هنگامی که آیه «و به مال یتیم جز به بهترین طریق نزدیک نشوید» (اسراء: 34) و آیه «کسانی که اموال یتیمان را از روی ظلم و ستم می خورند، تنها آتش می خورند و به زودی به آتش سوزانی می سوزند» (نساء: 10) نازل شد که در آن، از خوردن و نزدیک شدن به اموال و دارایی یتیمان مگر درصورتی که برای آنان نفعی داشته باشد نهی شده است، مردمی که یتیمی در خانه داشتند از کفالت وی فاصله گرفتند و او را به حال خود گذاشتند، حتی گروهی از سرپرستان یتیم ها را از خانه خود بیرون کردند و آنهایی هم که بیرون نکردند، در خانه برای آنان وضعی به وجود آورده بودند که کمتر از بیرون کردن نبود؛ زیرا غذای او را که از مال خودش تهیه می شد، با غذای خود مخلوط نمی کردند، حتی جداگانه برای آنان غذا می پختند و پس از آنکه آن یتیم در گوشه ای از اتاق غذای مخصوص خویش را می خورد، زیادی آن را برای او ذخیره می کردند تا دفعه بعد بخورد و اگر فاسد می شد به دور می ریختند (مکارم شیرازی و همکاران، 1374، ج 2، ص 117؛ طباطبائی، 1374، ج 2، ص 296)."