چکیده:
بازتاب یافتن جایگاه «منجی موعود امت اسلامی» در اندیشههای علما و شعرای ایرانی از این نظر اهمیت دارد که شعر فارسی، عصارهای از عقاید و اندیشههای ایرانیان به شمار میرود. در این میان، وحشی بافقی از شاعرانی است که در اشعار خود، به تفصیل، به مبانی اعتقادی مسلمانان از جمله مسئله «ظهور» پرداخته است.
این مقاله، شعر وحشی بافقی را از منظر ظهور منجی، مضامین و معانی مرتبط با دوران ظهور و اوج دلدادگی منتظران و انتظار کشیدن برای ظهور آن حضرت بررسی میکند.
The advent of Muslim promised savior is a predictable matter in the thoughts of Iranian scholars and poets. In fact، Persian poem has reflected the essence of Iranian's beliefs and thoughts. Vahshi Bafqi is among the poets who have considered Muslim's doctrinal principles، including the issue of 'the advent'. Vahshi is among the poets who expresses the poetical contents honestly. An evidence of this claim is the poem well-known as، "O، My God، give me a hear flaring". This depth of affection is easily observable concerning the Imam of the present age and the promised savior. Examining Vahshi's poem from the viewpoint of savior's advent، the writer of present article attempts to present motifs and concepts related to the period of advent as well as his infatuation with and waiting for His Holiness Advent.
خلاصه ماشینی:
"ذکر دلایل انتظار شاعر شرایطی را بیان میکند که باعث تنگ حوصله شدن و تشدید ابعاد انتظار در وجودش میشود، مانند: _ محبت زیاد: کلید حب تو بهر گشاد کارش بس کسی که آرزوی روضه جنان دارد (دیوان:160) _ فراگیر شدن ظلم: سپهر قصد من زار ناتوان دارد که بر میان کمر، کین ز کهکشان دارد منم که سنگحوادث، مدام در دل سخت به قصد سوختنم، آتشی نهان دارد خود آنکه پشت بر اهل زمانه کرد چو ما رخ طلب به ره صاحب زمان دارد _ طولانی شدن ایام فراق: هست امید قوتی، بخت ضعیفحال را مژدهی یک خرام ده منتظر وصال را نیمشبان نشسته جان بر در خلوت دلم منتظر صدای پا مهد کش خیال را من که بهوصل تشنهام، خضر چه آبم آورد؟ رفع عطش نمیشود تشنهی این زلال را _ تسلط دجالصفتان: پی دجالکیشان بر گرفته به تو نیرنگ ایشان در گرفته تو را دجال شد چون هادی راه به جز دوزخ کجا یابی وطنگاه از این دجالطبعان وارهد دور نماند کار و بار عالم این طور _ راه رسیدن به بهشت: به راه او شکفد غنچۀ تمنایش هوای باغ جنان آن که در جهان دارد کلید حب تو بهر گشاد کارش بس کسی که آرزوی روضه جنان دارد (دیوان: 160) یکی از مظاهر زیبای مبانی مهدویت در دیوان شاعر، عنایت به اصل انتظار و تأثیر آن در فرآیند ظهور است."