چکیده:
پژوهش حاضر باهدف ارزیابی عملکرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید و به روش توصیفی (پیمایشی) انجام شد. جامعه آماری پژوهش، همه اعضای هیئت علمی و کارکنان دانشگاه بودند که با روش تصادفی طبقهای و بر اساس جدول مورگان 27 نفر از اعضای هیئت علمی و 43 نفر از کارکنان بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، دو پرسشنامه محققساخته 64 سؤالی ویژه اعضای هیئت علمی و کارکنان بود که بر اساس مدل EFQM نسخه آموزش عالی طراحی شد. روایی پرسشنامه از سوی صاحبنظران تأیید و پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 97/. و 98/. برآورد شد. دادههای بهدستآمده با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین)، آمار استنباطی (t تک گروهی، آزمون فریدمن و t گروههای مستقل) و منطق امتیازدهی EFQM تحلیل شد. یافتهها نشان داد که: 1. بین میزان کاربست معیارهای مدل تعالی در این دانشگاه تفاوت معنیداری وجود دارد؛ 2. تفاوت بین دیدگاه اعضای هیئت علمی و کارکنان در رابطه با وضعیت معیارهای توانمندساز معنیدار بود؛ 3. دانشگاه آزاد اسلامی واحد اقلید 302 امتیاز از 500 امتیاز حوزه توانمندسازهای مدل تعالی سازمانی را به دست آورد و ازنظر تعالی در وضعیت متوسط قرار گرفت، لذا ضروری است رهبران دانشگاه بهبود وضعیت معیارهای توانمندساز را ازجمله مهمترین اولویتهای استراتژیک دانشگاه قرار دهند.
خلاصه ماشینی:
از همين رو، مطالعه حاضر درصدد است با ارزيابي عملکرد و بررسي وضعيت موجود رهبري، خط مشي و راهبرد، منابع انساني، منابع و مشارکت ها و فرايندها در دانشگاه آزاد اسلامي واحد اقليد بر مبناي مدل تعالي سازماني (EFQM) تصويري از وضعيت موجود اين دانشگاه در رابطه با ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1 .
يافته هاي پژوهش کيفي گيورگ و ميورا (٢٠١٥) در بررسي رويکردها و اصول مورد استفاده در ارزيابي عملکرد نظام آموزش عالي کشور روماني نشان داد که اصول مدل تعالي سازماني EFQM ميتواند مبناي مطلوبي براي ارزيابي دانشگاه هاي اين کشور به حساب آيد.
ابزار پژوهش ، دو پرسشنامه محقق ساخته ٦٤ سؤالي ويژه اعضاي هيئت علمي و کارکنان بود که بر اساس پنج معيار توانمندسازهاي مدل تعالي سازماني EFQM (تعديل شده براي بخش آموزش عالي از سوي دانشگاه شفيلدهلم ٢٠٠٣) طراحي شده است .
در مقايسه با يافته هاي اين پژوهش ، خواجه و سلامي (١٣٩٢) در "ارزيابي عملکرد دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم "؛ شمس مورکاني و ميرزاپور (١٣٩٠) "ارزيابي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهرکرد"؛ مورا و همکاران (٢٠٠٦) "ارزيابي ١١١ مؤسسه آموزش عالي اسپانيا" و سهمود١ (٢٠١٥) در "ارزيابي دانشگاه الاقصي" وضعيت معيارهاي توانمندساز در مراکز آموزش عالي مورد مطالعه را متوسط گزارش کرده اند.
يافته هاي پژوهش خواجه و سلامي (١٣٩٢)؛ صعده ١ (٢٠١٣) و مورا و همکاران (٢٠٠٦) حاکي از آن است که در مراکز آموزش عالي مورد مطالعه معيار رهبري در مقايسه با ديگر معيارهاي توانمندساز وضعيت مطلوب تري داشته و بيشترين امتياز را نيز در فرايند ارزيابي کسب کرده است .