چکیده:
توسعه فراتر از رشد اقتصادی مستلزم تغییرات رادیکال در نظام اجتماعی و جابهجاییهای طبقاتی و صنعتی شدن از طریق نقش و کارکرد دولتی توسعهخواه است. برخلاف بقیۀ کشورهای جهان سوم، کشورهای آسیای شرقی توانستهاند یک گذار توسعه ای و انقلاب از بالا را با هدایت دولت و در چارچوب نوعی سرمایهداری تجربه کرده و طی آن مسائل مربوط به فقر و بیکاری و شکافهای طبقاتی را حل کنند که این مقاله به آن میپردازد.
Development different from economic growth requires radical change in the social system and class transformation and industrialization through the role and function of a developmental state. In contrast to the rest of third world, east Asian Countries could experience a developmental transition and a revolution from above, led by the state and within the frame work of some kind of capitalism and sole the problems like poverty, unemployment and class inequalities, this article trys to explain this experience.
خلاصه ماشینی:
این طور استدلال میشود که دلیل موفقیت دولت های آسیای شرقی این بوده است که حکومت های آنان کنترل بر طیفی از اموری که برای موفقیت اقتصادی حیاتیاند، به دست آورده اند: آنها میتوانند سرمایه استخراج کنند؛ برنامه های اقتصادی ملی تدوین و اجرا کنند؛ دسترسی بخش خصوصی به منابع کمیاب را دستکاری کنند؛ تلاش های کسب وکارهای منفرد را هماهنگ کنند؛ پروژه های صنعتی خاصی را هدف قرار دهند؛ در برابر فشارهای سیاسی از جانب نیروهای مردمی مانند مصرف کنندگان و نیروی کار سازمان یافته مقاومت کنند؛ اقتصادهای داخلیشان را از نفوذ گستردة سرمایۀ خارجی مستقل نگه دارند؛ و خاص تر از همۀ موارد، از طریق یک پروژة پایدار همواره بهبود بهره وری، پیچیدگی تکنولوژیک ، و افزایش سهم ها در بازار جهانی (پمپل در ووکومینگ ، ١٩٩٩: ١٣٩).
(1996 نتیجه به نظر چودری و اسلام (١٩٩٥: ٢٥١)، NIEهای آسیای شرقی در دستیابی به توسعه بر مبنای عوامل تولید، یعنی در استخراج مزیت های رقابتی ملی از عوامل اساسی تولید (نیروی کار منضبط ، سخت کوش و آموزش دیده ، و انباشت سرمایۀ سریع )، موفق بوده اند، و «به نحو سخت کوشانه ای آن عوامل را در تولید محصولات دارای طراحی خارجی به کار برده ، و در بازارهای بین المللی به طور وسیعی از طریق ترتیبات تأمین منابع مالی با شرکت های ژاپنی و غربی به نحو کارامدی رقابت کرده اند»؛ با وجود این ، چالش کلیدی برای آنها توسعه بر مبنای نوآوری است ، که مستلزم قابلیت تکنولوژیک درونی است ، به گونه ای که شرکت ها بتوانند نه تنها فناوری و محصولات را از دیگر کشورها وارد کنند و بهبود بخشند، بلکه آنها را ایجاد کنند.