چکیده:
در زمینة ارزشیابی اثربخشی تدریس اعضای هیأت علمی، معمولترین شیوة گردآوری دادهها به کارگیری مقیاسهای ارزیابی توسط دانشجویان است. پتانسیلهای موجود برای نتایج نادرست و ابهام در این منبع به تنهایی میتواند به سوگیری و خطای مختلف ارزشیابی منجر شود. این مقاله، با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از دادههای گردآوری شده از پیشینة تحقیقاتی، مقالات و کتب موجود به بررسی این سؤال پژوهشی پرداخته است که چه خطاهایی ادراک دانشجویان از تدریس استادانشان را تهدید میکند. نتایج نشان داد که حداقل هشت منبع سوگیری و خطا در ارزشیابی دانشجویان از تدریس وجود دارد که عبارتند از: خطا در محتوای ابزار ارزشیابی، خطا در تفسیر معانی و نتایج ارزشیابی، نمایش، خطا در پایایی ابزار، اهداف چندگانه ارزشیابی، ناهماهنگی در به کارگیری ابزارها، تأثیرات ارزشیابی، خطا در کاربرد دادهها. از این رو، نظامهای ارزشیابی کنونی برای انعکاس پیوستار گستردهتری از صفات تدریس در تمام گونههای موجود تدریس، نیازمند تغییر و بازنگری هستند. این مقاله در انتها الگویی برای حل این مشکل پیشنهاد مینماید.
خلاصه ماشینی:
نامۀ آموزش عالي، دورة جديد Higher Education Letter سال ششم ، شمارة بيست و دوم ، تابستان ٢٩٣١، صص ٤٢- ٧ Vol. 6, No. 22, Summer 2013 تحليلي بر منابع سوگيري و خطا در ارزشيابي دانشجويان از اثربخشي تدريس استادان An Analysis of the Sources of Bias and Error in Students’ Evaluation of Teaching تاريخ دريافت مقاله : ٢٤/٦٠/٦٠ تاريخ پذيرش مقاله : ٢٤/٦٢/٠٧ ناصر شيربگي * در زمينۀ ارزشيابي اثربخشي تدريس اعضاي هيأت علمي، معمول ترين شيوة گردآوري داده ها به کارگيري مقياس هاي ارزيابي توسط دانشجويان است .
هرچند ممکن است که موارد بيان شده حيطه هاي مفيدي براي ارزشيابي برنامه هاي درسي باشد، اما آنها بر مبناي متغيرهاي مربوط به دانشکده ها و دانشجويان نهاده شده اند و نه بر عملکرد مدرسان ؛ از اين رو، ناظران آموزشي بايد از تفاوت مقياس هاي رفتاري تدريس مانند «مدرس از فهرست مطالب درس پيروي مي کند» با ساير رفتارهاي مربوط به دانشجو مانند «من درخواست کمک ميکنم وقتي که مطالبي را نمي فهمم » يا توصيف کننده هاي فضاي فيزيکي کلاس مانند «محيط کلاس يک فضاي مناسب را فراهم ساخت » آگاه باشند.
٢- خطا در تفسير معاني و نتايج ارزشيابيها استفاده از هنجارها در تفسير ارزشيابي دانشجويان از تدريس براي مقايسه هاي معنادار و منصفانه ، اساسي است ؛ با اين حال ، ماهيت هنجارهاي گروهي ممکن است در خطاي تفسيرها مشارکت داشته باشد؛ براي مثال ، چون مطالعات نشان داده است که مدرسان در کلاس هاي دروس علوم پايه ارزشيابيهاي کمتري نسبت به آنهايي که در علوم انساني و اجتماعي تدريس مي کنند دريافت مي کنند؛ لذا معني هنجارهاي دانشگاه مورد سؤال است (گروسينگ ١، ١٩٩٤).
“Development and validation of behaviorally-anchored rating scales for student evaluation of pharmacy instruction”, American Journal of Pharmacia Education.