خلاصه ماشینی:
با توجه به بافت و زمینۀ اجتماعی و تاریخی ، نظر من این است که کنشگری در حوزة حفظ میراث نمونه ای خاص از آن گونه از جنبش اجتماعی است که در آن نقش دولت در قاب بندی و چارچوب گذاری فرهنگی کنشگری و ساختار تغییریابندة فرصت های سیاسی بسیار مهم و محوری است .
اطلاعات میدانی که در این مقاله به دست داده شده حاصل تحقیقی میدانی است که در نیمۀ نخست سال ١٣٩٣ در تهران صورت گرفت ؛ شهری که بسیاری از سازمان های غیردولتی فعال در حوزة حفاظت از میراث ها در آن مستقراند؛ مثال های خارج از مرکز و پیرامونی هم از شیراز و اطرافش به دست آمده ، چون که شیراز نزدیک محوطه های باستانی و میراثی تخت جمشید و پاسارگاد است که هر دو از برجسته ترین یادگارها و میراث به جا مانده از دوران پیش از اسلامی ایران اند.
نتیجه گیری در ایران یک جنبش بالندة حفاظت از میراث تاریخی - فرهنگی وجود دارد که دولت را مخاطب قرار داده است و از طریق سر و کله زدن با دولت بر گفتار عمومی در این حوزه تأثیر می گذارد و می کوشد تعریف تازه ای از وطن به دست دهد.
یادداشت ها: ١- این مقاله ترجمه ای است از Ali Mozafari, "Negotiating identity: representing heritage movement through mass media in Iran", ٢ - یک مورد قابل ذکر، ارجاع هالیدی به گروه خاص و متنفذ «افراز» است .
در این زمنیه نگاه کنید به : Mehdi Moslem, "The State and Factional Politics in the Islamic Republic of Iran", in Eric James Hooglund )ed.