چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی روابط جو سکوت، احساس امنیت روانی و رفتار سکوت کارکنان دانشگاه است. مطالعه حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه الزهرا (س)در سال تحصیلی 93-92 است (468N=)که از این تعداد، با استفاده از شیوه نمونهگیری تصادفی ساده، 211 نفر انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از سه پرسشنامه "امنیت روانی" (ادمونسون، 1999)، "جو سکوت"(واکولا و بورادوس، 2005) و"رفتارسکوت"(واکولا و بورادوس، 2005) استفاده شد. رواییپرسشنامهها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی بررسی و مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب80/ 0، 89/ 0 و90/ 0به دست آمده است.جهت تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمونهای tتک نمونهای، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر به کمک نرمافزارهایSPSS و LISRELاستفاده شد. نتایج نشان داد که جو سکوت رابطه منفی و معناداری با امنیت روانی (485/ 0 r=-)، و امنیت روانی رابطه منفی و معناداری با رفتار سکوت (464/ 0-r=) دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که جو سکوت به صورت مستقیم و با واسطه امنیت روانی بر رفتار سکوت تاثیر معنیداری دارد.
This study aimed at investigating the relationship between silence climate, psychological safety and silence behavior of universityemployees. The study was descriptive -correlational and survey one. The statistical population included all the employees ofthe Alzahra university during the academic year 2013-2014 (N =468). Among them, 211cases were selected andtested through simple random sampling technique. Three questionnaires, namely “psychological safety” (Edmonson, 1999), “silence climate” (2005) and “silence behavior” (2005) were used to collect data. Questionnaires validity was approved by academic experts. The reliability ofthe questionnairesusing Cronbach's alphawas calculated as 0.80, 0.89 and 0.90 respectively. The one-samplet-test, Pearson correlation coefficient, stepwise regressionand path analysis were used to analyze data by means of SPSSandLISREL softwares. Resultsshowed that there was a significant negative relationshipbetween silence climate and psychologicalsafety(r=-0.485), and a negative relationship between psychological safety andsilence behavior (r=-0.464).Theresults also suggestedthat the silence climate directly and throughpsychological safety mediationhas a significantimpacton the silence behavior.
خلاصه ماشینی:
بنابراین ، با توجه به مطالب عنوان شده و نقش مهـم ابـراز عقایـد و ایـده هـا و نظـرات در سازمان از سوی کارکنان و مطابق با نظر موریسون و میلـیکن (٢٠٠٠) کـه بـر احسـاس تـرس شخصی به عنوان یک محرک کلیدی برای سکوت سازمانی تأکید می ورزند، این پژوهش بر آن بود تا رابطۀ جو سکوت سازمانی، امنیت روانی و رفتار سکوت کارکنـان را بررسـی کنـد.
این نتایج همسـو بـا نظـر موریسـون و میلـیکن (٢٠٠٠) است که معتقد هستند در یک سازمان با فرهنگ سیستماتیک سکوت ، کارکنان به دلیـل ترس از پیامدهای منفی و به دلیل اینکه بـر ایـن باورنـد کـه نظـرات آن هـا بـا ارزش نیسـتند، ایده های خود را بیان نمی کنند ودربارة حقیقت صـحبت نمـی کننـد.
نتایج نشان داد که الگوی تجربی به دست آمده از تحلیل داده ها، از برازش خوبی برخـوردار اسـت و کاملا منطبق با مدل مفهومی پژوهش بوده و لذا فرض پژوهش تأیید شد، مبنـی بـر اینکـه جـو سکوت به صورت مستقیم و با واسطۀ امنیت روانی بر رفتار سکوت تأثیر می گذارد.
با توجه به نتایج پژوهش مبنی بر رابطۀ جـو سـکوت بـا امنیـت روانـی و رفتـار سـکوت ، پیشنهادهای زیر برای کاهش جو سکوت ، ارتقای امنیت روانی کارکنان و کاهش رفتار سـکوت مطرح می شود: -استفاده از سبک های رهبری و روش های مدیریت مشارکتی، روش های تصمیم گیری غیر متمرکز و استفاده از سیستم های تشویقی به گونه ای کـه کارکنـان در محـیط هـای کـاری خـود احساس سرکوب شدن نیازها و خواسته های خود را از سوی مدیران و سـازمان خـود نداشـته باشند و این احساس در آن ها تقویت شود که صحبت کردن آن ها برای سازمان باارزش و مفید است .