چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش میانجی گری خودکارآمدی عمومی در رابطه بین تمایز یافتگی خود و هویت اجتماعی در دانشجویان انجام شد. روش: این پژوهش به روش توصیفی، از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه های شهید بهشتی و علامه طباطبایی بودند، که تعداد 120 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های تمایز یافتگی (DSI)، خودکارآمدی عمومی (GSE-17) و هویت اجتماعی استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها:نتایج نشان داد خودکارآمدی عمومی،هویت اجتماعی و تمایزیافتگی همبستگی دوگانه معنی داری با یکدیگر داشتند(p<0/05).همچنین بررسی شاخص های برازش مدل و ضرایب مسیر نشان داد که تمایز یافتگی علاوه بر اینکه بر هویت اجتماعی تاثیر مستقیمی دارد،از طریق اثرگذاری بر خودکارآمدی عمومی نیز می تواند به طور غیرمستقیم بر هویت اجتماعی تاثیر بگذارد.نتیجه گیری:براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی عمومی نقش میانجی گری در رابطه تمایزیافتگی خود و هویت اجتماعی دانشجویان دارد.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری:بر اساس این یافتهها میتوان نتیجه گرفت که خودکارآمدی عمومی نقش میانجیگری در رابطه تمایزیافتگی خود و هویت اجتماعی دانشجویان دارد.
خودکارآمدی و اعتماد به نفس بالای اعضای گروه نیز بر هویت اجتماعی و گروهی افراد موثر است و آن را افزایش میدهد (فرنسن و همکاران 4 ، 2015).
شکل 1 مدل پیش فرض نقش نقش میانجیگری خودکارآمدی عمومی در رابطه تمایزیافتگی خود و هویت اجتماعی دانشجویان را نشان میدهد.
Maser Selm Skowron Tajfel Turner به تصویر صفحه مراجعه شودشکل 1: مدل پیش فرض نقش نقش میانجیگری خودکارآمدی عمومی در رابطه تمایزیافتگی خود و هویت اجتماعی دانشجویان روش پژوهش، جامعه آماری، نمونه و روش نمونهگیری این پژوهش با توجه به هدف، از نوع مطالعات کاربردی و از لحاظ شیوه جمع آوری دادهها و تحلیل آنها روش توصیفی و از نوع طرحهای همبستگی است.
ابزارهای پژوهش الف) پرسشنامه تمایزیافتگی خود ( 1 DSI): پرسشنامه تمایز یافتگیDSI)) 43 آیتمی، شامل 4 خرده مقیاس: 1- واکنش پذیری عاطفی، 2- جایگاه من، 3- گریز عاطفی و 4- Differentiation of Self Inventory.
قبل از ازمون فرضیه اصلی پژوهش یعنی بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در ارتباط بین تمایزیافتگی و هویت اجتماعی، برای درک بهتر روابط بین متغیرها، ماتریس همبستگی دوگانه بین آنها محاسبه شد که در جدول 2 نتایج آن آورده شده است.
همچنین نتایج نشان داد که خودکارآمدی عمومی، بین هویت اجتماعی و تمایزیافتگی به صورت میانجی عمل میکند.
همسو با این نتایج، طبق تحقیقاتی که توسط لوپز و همکاران 1 (2012) انجام شده است، خودکارآمدی در افرادی که هویت اجتماعی قوی تری دارند، بیشتر است.