چکیده:
منطقه حجاز از دیرباز مهد حضور ادیان الهی بود و با ظهوراسلام، این دین می بایست دعوت خود را به طور همه جانبه گسترش می داد. براین اساس بدیهی بود که دعوت جدید با دشواری هایی روبه رو شود. یکی از این دشواری ها وجود پیروان سایر ادیان در شبه جزیره بود. از این رو با نزول آیاتی در خصوص اهل کتاب، رفتار پیامبر(ص) در برابر اهل کتاب روشن شد. در این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی در پی پاسخگویی به این مسئله ایم که برخورد اسلام در قالب قرآن و سنت نبوی با اهل کتاب چگونه بوده است؟ و اینکه آیا این برخوردها با همه اهل کتاب همگرا بوده است یا واگرا؛ و تحت چه شرایطی همگرایی به واگرایی تغییر جهت می داده است؟ فرض مقاله آن است که در سایه آموزه های الهی و برخورد کریمانه پیامبر(ص)، مادامی که اهل کتاب رفتارهای واگرایانه از خود نشان نمی دادند، همچون شهروندان مسلمان آزادانه می زیستند. در این میان تفاوت روشنی بین رفتارهای متقابل مسیحیان و یهودیان وجود داشته و رفتار یهودیان عمدتا واگرایانه بوده است.
From the beginning، Hij z region was the land of the theistic religions. With the advent of Islam، this religion was to spread its message pervasively. But this new religion got into difficulties. One of these difficulties was with the believers of other religions in Arabic Peninsula. Some verses of the Qur n clarified how the Prophet was to behave the people of the book. By a descriptive-analytic method، this research is going to answer how Islam- according to Qur n and Prophet's tradition- behaved the people of the book، whether this behavior and encounter with all of the people of the book is convergent or not، and in which condition it became divergent. The assumption of this essay is that the people of the book had- according to Qur n and Prophet's tradition- the given rights and so long as they behaved in a convergent way، they could live freely as Muslim citizens. But there was an obvious difference between Jews' behavior and Christians'، and Jews' behavior was mainly divergent.
خلاصه ماشینی:
"٥. جنگ روانی در جهت منحرف نمودن افکار مؤمنان یهودیان در اجرای جنگ روانی میان مسلمین اقدام به پرسیدن سؤالاتی می کردند که درواقـع چیزی جز شبهات و شایعه پراکنی های بی اساس نبود و درواقع بـه دنبـال ایجـاد سـدی جهـت جلوگیری از گسترش روز افزون اسلام بودند، مانند: آیا این همان دین موعودی اسـت کـه در تورات و انجیل به آن وعده داده شده است ؟ آنـان چنـین طـرحریـزی کردنـد کـه عـدهای از یهودیان صبح ایمان بیاورند و عصر از آن برگردند و منکر شوند و طبق آیین یهود عمل کننـد.
٨ طباطبایی ، همان، ج٩، ص٣٢٣؛ علی اکبر قرشی بنایی (١٤١٢ق )، قاموس قرآن، ج٢، تهران: دارالکتب الإسلامیه ، چ٦، ← بدیهی است این جزیه بر تعداد نفرات اهل کتاب گرفته می شود نه از اموال و زمین آنهـا.
در مجمـوع در سـایه سیاست های همگرایانه اسلام و رسول خدا(ص ) در برابر اهل کتاب و آزادی عمل برای آنـان و جواز برپا داشتن عبادتگاههای آنان، رعایت حقوق و احترام رهبانان، کشیشان و سایر مناصب اهل کتاب و حفظ و حمایت از ایشان در قبال دریافت اندک جزیه ، مـی تـوان گفـت اسـلام به راحتی در میان مسیحیان و زرتشتیان و اندکی از یهـود در حجـاز رواج یافـت و جـز دوره کوتاهی در برخورد با یهود مدینه و خیبر، اهل کتاب معضل و یا بحـران خاصـی بـه جامعـه اسلامی تحمیل نکردند."