چکیده:
هدف از اجرای این پژوهش، تحلیل روابط مهارتهای فراشناختی با راهبردهای حل مسئله با نقش میانجی خودکارآمدی دانشجویان بود. نوع پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه کاشان به تعداد 7758 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای 292 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای پژوهش به وسیله پرسشنامه مهارتهای فراشناختی براون (1980)، پرسشنامه حل مسئله دیزریلا و نزو (2000) و پرسشنامه خودکارآمدی مورگان و جینکز (1999) گردآوری شد. روایی محتوایی و سازه پرسشنامهها تایید شد. پایایی پرسشنامهها نیز با آلفای کرونباخ برای مهارتهای فراشناختی 83/ 0، حل مسئله آموزشی 79/ 0 و خودکارآمدی 80/ 0 برآورد شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار Spss و آموس در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام گرفت. یافتهها نشان داد میانگین هر یک از مولفههای متغیر فراشناخت و خودکارآمدی بالاتر از حد متوسط (3) بود اما در حل مسئله فقط مولفههای منطقی و احساسی بالاتر از حد متوسط بود. همچنین بین مهارتهای فراشناخت و قابلیتهای حل مسئله رابطه مثبت و معنیدار و بین خودکارآمدی و قابلیتهای حل مسئله، رابطه مثبت و غیر معنیدار وجود دارد.
The purpose of this research
was analyzing the relationships between
Meta cognitive skills with problem
solving with mediating role of selfefficacy
in students. Research type is
descriptive correlative. The statistical
population consisted all of students' in
University of Kashan (N=7758) that by
Cochran Formulate and strafied
randomized sampling 292 ones were
chosen as sample. To gathering datas used
from three Meta cognitive skills
questionnaire Brown (1980), problem
solving strategies questionnaire D’Zurilla
& Nezu (2000) and self-efficacy
questionnaire Morgan & Jinks (1999).
Questionnaires content & construction
validity confirmed. Through Cronbach
Alpha coefficient, reliability coefficients
were obtained equal to 0.83 for Meta
cognitive skills, 0.79 for educational
problem solving and 0.80 for academic
self-efficacy.Data analyses done in two
level descriptive & inferential statistics
through Spss & Amos softwares. Finding
showed mean of Meta cognitive skills and
academic self-efficacy were upper than
average (3) but in educational problem
solving only rational & emotional
components were were upper than
average. Also there are positive &
significant relation between Meta
cognitive skills with problem solving and
positive & no significant relation between
self-efficacy and problem solving.
خلاصه ماشینی:
تحليل روابط مهارت هاي فراشناختي با راهبردهاي حل مسئله آموزشي با نقش ميانجي خودکارآمدي تحصيلي دانشجويان Analyzing the Relationship between Meta Cognitive Skills with Educational Problem Solving with Mediating Role of Academic Self-efficacy in Students تاريخ دريافت مقاله : ٩٦/٠٥/١٠ حميد رحيمي∗ ليلا شجاعيزاده ∗∗ هدف از اجراي اين پژوهش ، تحليل روابط مهارت هاي فراشناختي با راهبردهاي حل مسئله با نقش ميانجي خودکارآمدي دانشجويان بود.
مطالعات نشان داده است که آموزش بر پايه حل مسئله ، باعث افزايش توانايي افراد در حيطه مهارت هاي تکنيکي، اجتماعي ، شناختي ، مديريتي و آموزشي ميشود (چون - هوات کو و همکاران ١، ٢٠٠٨).
Brown مهارت هاي پيش بيني نتايج هر عمل يا رويداد، بررسي نتايج عمل خود، کنترل و نظارت بر پيشرفت يادگيري خود، آزمون و وارسي واقعيت و به طور کلي، مجموعه اي از تلاش هاي تعمدي فرد براي يادگيري، حل مسئله ، تفکر و رفتار کارآمد را هدايت و کنترل ميکند (اميني و همکاران ، ١٣٩٣).
جدول (٣) رابطه ميان مهارت هاي فراشناختي و خودکارآمدي با راهبردهاي حل (به تصویر صفحه رجوع شود) ضريب همبستگي نشان داد که بين همه مؤلفه هاي متغير فراشناخت و قابليت هاي حل مسئله آموزشي رابطه مثبت و معني دار وجود دارد.
طبق مدل ، روابط بين مهارت هاي فراشناختي با راهبردهاي حل مسئله آموزشي با نقش ميانجي خودکارآمدي تحصيلي دانشجويان تأييد شد.
بر همين اساس ، هدف پژوهش حاضر، تحليل روابط بين مهارت هاي فراشناختي با راهبردهاي حل مسئله آموزشي با نقش ميانجي خودکارآمدي تحصيلي دانشجويان بود.
در راستاي اين نتايج ، ادب جو (١٣٩٥) در پژوهش خود نشان داد که مهارت هاي حل مسئله دانشجويان دانشگاه بالاتر از حد متوسط است .