چکیده:
با وجود اینکه شعر نو مدعی است از بسیاری از قید و بندهایی که شعر کلاسیک را به درازا میکشاند خود را رها ساخته است، اما هنوز نتوانسته است خود را از بسط کلام بینیاز بداند. خصوصیت تصویرگرایی شعر معاصر همراه با توصیفهای دلپذیر، تکرارها، آوردن مترادفهای ادبی، تفسیر و تبیین کلام، آوردن جملات معترضه و... به ناگزیر شعر معاصر را به بسط کلام وا داشته است. در این مقاله نویسنده کوشیده است به شیوه توصیفی ـ تحلیلی به موارد بسط کلام از دیدگاه علم معانی به شعر فریدون مشیری یکی از شاعران معاصر بپردازد و موارد ایجادکننده اطناب را در شعر او مورد بحث و بررسی قرار دهد. نتایج نشان میدهد: بزرگترین دستاویز مشیری برای ایجاد همحسی در مخاطب گرایش به توصیف است که این مورد بیش از دیگر موارد باعث اطناب در شعر او شده است. از دیگر دلایل طولانی شدن کلام مشیری تکرار واژهها و جملات در میان اشعار است که این ویژگی نیز به طرز چشمگیری سخن او را به درازا کشانده است. رد پای دیگر موارد اطناب کلام نیز در شعر او به وضوح قابل پیگیری است.
Despite the fact that the new poem claims to have released itself from many of the clauses that prolong the classical poetry .But has not yet been able to be independent of expansion of speech. The characteristic of contemporary poetic, illustration with nice descriptions, repetitions, bringing literary synonyms, interpreting and explaining words, bringing sentences and ... Inevitably, has made contemporary poetry expanded. The writer has tried in this article in a descriptive-analytical way, to pay to the expansion of the word of poetry of Fereidoun Moshiri a contemporary poet from the perspective of the science of meanings. And discusses the issues of prolixity in his poem. The results show. The greatest excuse is to describe the tendency to create a sentiment in the audience .This case has been made his poetry verbose more than the others. Another reason for prolonging the word is repetition of words and sentences among the poems that this feature has dramatically extended its speech. The other footprint of verbalism is clearly in his poem.
خلاصه ماشینی:
در این مقاله نویسنده کوشیده است به شیوه توصیفی ـ تحلیلی به موارد بسط کلام از دیدگاه علم معانی به شعر فریدون مشیری یکی از شاعران معاصر بپردازد و موارد ایجادکننده اطناب را در شعر او مورد بحث و بررسی قرار دهد.
هنوز ماه همان گونه نغز میتابید نه بر چمن، که بر ویرانهی کلنگ زده هنوز یاس همانگونه عطر و افسون داشت نه بهر دوست که بر نردههای رنگ زده (مشیری، 1387: 2/1428) این هیولا که رفته تا افلاکنیست شاخ و گل و شکوفه و برگ چتر وحشت گشوده بر سر خاکدود ابر است و خون و آتش و مرگ (مشیری، 1387: 1/276) ز تحسینم خدا را لب فرو بندمرا شاعر چه میپنداری ای دوست نه شعر است این بسوزان دفترم رابسوزان این دل خوش باورم را (مشیری، 1387: 1/376) فریدون این تویی؟ یا نقش دیوارز سیمای غم انگیز تو پیداست نهرنگ است اینکه بر رخسار داریکه در سینه دلی بیمار داری (مشیری، 1387: 1/176) در همه نمونه مثالهای بالا شاعر گزینه اشتباهی را که ممکن است به ذهن مخاطب برسد، رد میکند و با رد گزینههای احتمالی بر بسط کلام به شیوه تکمیل افزوده است و همچنین است در نمونه مثال زیر که با آوردن چندین جمله به صورت تکمیل سخن را به اطناب کشانده است.
آوردن بدلهای ادبی نیز با وجود این که خصیصه غالب شاعران معاصر است از دیگر موارد بسط کلام در شعر وی است.