چکیده:
کارآفرینی، مولفه¬ای حیاتی در موفقیت اجتماعی، سازمانی و فردی است. یکی از رویکردهای مهم در کارآفرینی، کارآفرینی اجتماعی است که به نظر میرسد در تحقق پایداری اجتماعی کسب و کارها نیز می¬تواند ابزاری سودمند باشد. بعد اجتماعی یکی از ابعاد مهم پایداری را شکل می¬دهد. علاوه بر این، در صنعت گردشگری با تعامل گسترده میان افراد و پیامدهای اجتماعی گسترده، چالش¬های اجتماعی اهمیتی دوچندان می¬یابد. هتل¬ها نیز به عنوان یکی از بخش¬های مهم صنعت گردشگری آثار مختلفی بر جامعه و محیط برجای می¬گذارند، اما مظاهر پایبندی به اصول پایداری اجتماعی در بین کسب وکارهای مختلف صنعت گردشگری و از جمله هتل¬ها در ایران، چندان گسترده نیست. بنابراین، مقاله حاضر به دنبال پاسخ به این پرسش¬ است که میزان توجه به بعد اجتماعی مدیریت کارآفرینی پایدار در هتل¬های ایران چگونه است؟ بدین منظور از پیمایش¬های میدانی و مشاهده بهره گرفته شده و هتل¬های 4 و 5 ستاره تهران (در مجموع 17 هتل) مورد مطالعه قرار گرفتند. علاوه بر این 5 شاخص عینی در رابطه با فعالیت¬های پایدار اجتماعی هتل¬ها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج این مشاهده با نتایج حاصل از پرسشنامه¬ها مقایسه گردیده است. پرسشنامه¬ها در میان مدیران (17 مدیر هتل)، کارکنان (213 نفر)، مهمانان (96 نفر) و همسایگان هتل (196 نفر) توزیع گردید. برای دستیابی به پاسخ پرسش مقاله نیز آزمون¬های تی تک¬نمونه¬ای، تی مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک طرفه مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاکی از تفاوت میان دیدگاه¬های گروه¬های چهارگانه با واقعیت¬های موجود (شاخص¬های عینی قابل مشاهده) است.
Entrepreneurship is a crucial element in the social، organizational and personal success. One of the important approaches in entrepreneurship is social entrepreneurship which seems to be a beneficial instrument in reaching businesses' social sustainability. Social dimension is one of the most important one in sustainability. Also، in tourism industry، there is an extensive interaction between people and many social consequences، therefor، more importance would be attached to the social challenges. Hotels as one of the most important sectors of tourism industry have various impacts on the society and the environment but implications of tourism businesses (including hotels) commitment to the social sustainability principles in Iran are limited. So that، current paper will answer the following question: what is the level of attention to social aspects of sustainable entrepreneurship management in Iran’s hotels? In order to answer this question، surveys and observation were used in 17، 4 and 5 star hotels of Tehran. Moreover، 5 objective indicators related to hotels’ sustainable social activities were observed and the outcomes were compared with the surveys results. Questionnaires were distributed among 17 managers، 213 employees، 96 guests and 196 neighbors of hotels. One sample T test، two sample T test and ANOVA analysis were used in order to test the research hypothesis. Gained results indicate the difference between surveys outcome and the observed facts.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر این ٥ شاخص عینی در رابطه با فعالیت های پایدار اجتماعی هتل ها مورد بررسی قرار گرفته و نتایج این مشاهده با نتایج حاصل از پرسش نامه ها مقایسه گردیده است .
با این وجود، متون واکاوی شده نشان میدهد که شکل گیری بنگاه های جدید و نتایج آن ها، تنها برای ایجاد سود نیست و کارآفرینی تنها مربوط به یافتن تناسبی میان نیازها و منابع مشخص (کرزنر٤، ١٩٧٩، ١٩٧٣)، ایجاد یک بنگاه نوآور (شومپیتر٥، ١٩٣٤)، کار روی رشد بنگاه ، جست وجوی فرصت های بیشتر برای نوآوری مستمر در بنگاه (مور٦، ١٩٨٦؛ بیگرایو٧، ١٩٩٧) و خلق نتایج مشهود (ویک ٨، ١٩٧٩) نیست ، بلکه بر اساس نظر نیکلز (٢٠٠٦) کارآفرینان اجتماعی، شکست های بازار را مهار میکنند که این مورد با اصول کارآفرینان سنتی همسویی دارد (کرزنر، ١٩٧٣)، اما این ها در شکست های بازار تنها به بیتعادل های قیمتی یا ناتوانی برخی افراد برای دسترسی به کالاها و خدمات مشخص بسنده نمیکنند، بلکه شکست های بازار را در رابطه با رویه ها و کالاهای عمومی و عدالت توزیعی هدف میگیرند (هولکومب ٩، ١٩٩٧؛ مانکیو١٠، ٢٠٠٨).
(Eds), Social Entrepreneurship, Macmillan, New York, Austin, J.
(2000), ‘‘NGDOs as a moment in history: beyond aid to social entrepreneurship or civic innovation?’’, Third World Quarterly, Vol. 21 No. 4, pp.
(2005), “The entrepreneurship factor in sustainable tourism development”, Journal of Cleaner Production, Vol. 13, pp.
(2006), “Social entrepreneurship: a critical review of concept”, Journal of World Business, Vol. 41 No. 1, pp.