چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف شناسایی تعارضات بین فردی در اقراد متاهل ملزم به
مراقبت از والد سالمند نیازمند مراقبت خودء انجام شد.روش: این پژوهش با روش کیفی و
با استفاده از رویکرد پدیدار شناسی صورت گرفت. شرکت کنندگان در پژوهش افراد متاهل
دارای فرزند اعم از زن و مرد ساکن شهرقم در سال ۹۵ بودند که مراقبت از والد سالمند
خود را برعهده داشتند. حجم نمونه ۱۳ نفربودء شامل ۸ نفرزن و ۵ نفرمردء که به
روش نمونهگیری هدفمند آنتخاب شدند. این حجم براساس اصل اشباع به دست آمد.
جمع آوری دادهها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت و تجزیه و تحلیل
دادهها با استفاده از روش ۷ مرحلهای کلایزی انجام شد. این روش از خواندن متن
مصاحبه تا معتبر سازی یافتهها را شامل میشود. یافتهها: تعارضات بین فردی که توسط
شرکت کنندگان تجربه شده بودند در ۶۴ مقوله شامل: تعارضات همشیری (اختلاف نظرو
ناسازگاری)» تعارضات زناشویی (محرومیتهای زناشویی» ناسازگاری, انتشار حال بدء
تعارضات سه جانبه)» تعارضات والد - فرزندی (کم توجهی به فرزندء ناسازگاری» تعارض
سه جانبه) و تعارضات فرزند- والدی (درهمتنیدگی» ناسازگاری) کدگذاری و مقوله بندی
شدند. نتیجهگیری: با توجه به یافته این پژوهش روشن شد که مراقبت از والد(ین) سالمند توسط فرزندان بالغ متاهل برای فرزندان تعارضاتی را در حوزههای بین فردی
ایجاد میکند اما براساس تطبیق یافتههای کنونی با یافتههای پژوهشهای پیشین
میتوان گفت این موضوع یک امر مطلق نیست بلکه تحت تاثیرعوامل دیگری نظیر
وضعیت اجتماعی -اقتصادی» وضعیت خانوادگی, دریافت توجه قبلی فرزند از والد و
باورهای عرفی و انگیزشی فرزندان قرار دارد.
Objective: This survey aims to identify interpersonal conflicts of the married people obliged to take care of their old parents.
Methodology: This survey was conducted by adopting qualitative method and phenomenological approach. Participants of this survey were married people with children who lived in Qom City during 2016 and took care of their old parents. The statistical sample includes 13 individuals (n=8 female and n=5 male) selected through objective sampling method. The size was determined through saturation principle. Data collection was done through semi-structured interview and analysis of collected data was done based on Collaizi's seven-step method. The method includes a range of steps from reading interview transcriptions to validation of findings.
Findings: The interpersonal conflicts that participants experienced were categorized into four classes namely siblings' conflicts (disagreement and maladjustment)، marital conflicts (marital deprivations، maladjustment، promotion of bad moods and tripartite conflicts)، parent-child conflict (low attention to children، maladjustment، problems of young children، tripartite conflict)، and child-parent conflicts (enmeshment، maladjustment).
Conclusion: Findings of present survey suggest that caring after old parent(s) by their adult children may contribute to certain interpersonal conflicts between such adults and their own children. However، comparison of current findings with conclusions of previous surveys suggest that this issue is not an absolute as other factors such as socioeconomic status، familial condition، parent’s previous attention to his/her child، and children’s normal and motivational beliefs affect the event.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری: با توجه به یافته این پژوهش روشن شد که مراقبت از والد (ین) سالمند توسط فرزندان بالغ متأهل برای فرزندان تعارضاتی را در حوزههای بین فردی ایجاد میکند اما بر اساس تطبیق یافتههای کنونی با یافتههای پژوهشهای پیشین میتوان گفت این موضوع یک امر مطلق نیست بلکه تحت تأثیر عوامل دیگری نظیر وضعیت اجتماعی – اقتصادی، وضعیت خانوادگی، دریافت توجه قبلی فرزند از والد و باورهای عرفی و انگیزشی فرزندان قرار دارد.
تبدیل شدن به یک مراقب برای والد در خانواده همراه است با خصومت بیشتر، خوشبختی کمتر، خودمختاری کمتر، و خود پذیری کمتر برای زنان مراقب در مقایسه با غیر مراقب، مردانی که از والدین در خانه مراقبت میکردند افزایش پریشانی روانی را همراه با کاهش تسلط شخصی، روابط مثبت کمتر با دیگران، و خودپذیری کمتر نشان دادند، مراقبت والد خارج از خانه، هم در مردان و هم در زنان همراه بود با افزایش قابل توجه افسردگی، مردان مراقب والدین در خارج از خانه همچنین خصومت بیشتر، خوشبختی کمتر، کنترل شخصی کمتر، و کنترل محیطی کمتری نسبت به غیر مراقبان نشان دادند، زنان مراقب والدین در خارج از خانه خوشبختی کمتر نشان دادند نسبت به غیر مراقبینی، اما، هدفمندی بیشتر در زندگی، رشد شخصی بیشتر و روابط مثبتتر با دیگران را گزارش کردند (مارکس و لامبرت<FootNote No="217" Text=" Marks, N.
مسئولیت بیشتر برای کمک به والدین سالخورده ممکن است عملکرد مثبت خانواده را نشان دهد، اما این باورها ممکن است تأثیر مضر بر سلامت و رضایت زناشویی فرزندان میانسال داشته باشد (فینگرمن، پیلمر، سیلورستین و سویتر<FootNote No="219" Text=" Fingerman, K.