چکیده:
این مقاله بر آنست که پس از تشریح مفهوم دقیق مدرنیته نزد شارل بودلر - که از پیشوایان مدرنیسم ست، برداشت از آن را در ادبیات معاصر فارسی و کژتابیهای احتمالی در فهم آن از سوی شاعران و ژوهشگران را نشان دهد. این بررسی درواقع دربردارنده نقاط و عناصر مشترک ادبیات مدرن در ایران مدرنیته نزد شارل بودلر و نیز نقاط افتراق و بعضا متضاد با آن است، درحقیقت در ادبیات فارسی عاصر، برخی گرایشهای مدرنیستی، با تغییراتی همراه است و یا از برخی جزییات آن تبعیت نمیکند. رخی ازاین موارد اعمند از: گرایش به عناصر مصنوع در قبال عناصر طبیعی، اصالت شهر در برابر صالت روستا و طبیعت، گرایش به شر در قبال گرایش به خیر، عدم اعتقاد به رسالت اجتماعی و یاسی در برابر اعتقاد به رسالت اجتماعی در شعر نوی ایران و نیز بیاعتقادی به وجه فلسفی شعر ر برابر این وجه از شعر معاصر ایران. مهمترین شباهت میان شعر مدرن ایران و شعر نوی فرانسه، غییر قالب و ساختار شعر کهن و خلق شعر نو و تغییر در محتوای آن است؛ ولیکن تغییر در محتوا در شعر معاصر ایران، با تغییر محتوایی شعر فرانسه متفاوت است
خلاصه ماشینی:
فرانسه به عنوان کشوری که همواره پیش گام و پیشرو در زمینه های فرهنگی و هنری بوده است ، تجربه ادبیات و شعر مدرن را در سال ١٨٥٨ با انتشار کتاب «گلهای شر» از شارل بودلر(١٨٦٧-١٨٢١م ) آغاز کرد.
امروز تأثیرپذیری مستقیم نیما، به عنوان پایه گذار شعر نو، از ادبیات فرانسه و بویژه بودلر، نمایانده شده است ؛ اما این مقاله به بررسی ابعاد و وجوه مدرنیته نزد بودلر و بازنمایی و انعکاس آن در ادبیات معاصر فارسی دارد.
با توجه به اهمیت مدرنیته در دنیای امروز و نقش پررنگ و تأثیرگذار این شاعر ارزنده به عنوان پیشگام این حوزه ، این پژوهش برای نخستین بار دیدگاه مدرن او را مورد بررسی قرار داده است ؛ البته در مقالۀ زیر به بررسی عناصر مورد نظر بودلر در شعر مدرن پرداخته شده است : «طهوری، نیر، (١٣٨٤).
در این میان ، شارل بودلر (Charles Baudelaire) از نخستین شاعرانی بود که در قرن نوزدهم واژة مدرنیته را بکار برد و در رساله ای با نام «نقاش زندگی مدرن »، از مدرنیته به عنوان پدیده ای صحبت کرد که در هنر جنبۀ گریزپا و مشروط داشت .
(خالصی، ١٣٩١: ٨٠، به نقل از فریزبی، ١٣٨٦: ٣٠) مدرنیته یعنی مدرن بودن ، و بهمین دلیل مدرنیت را به عنوان برابر این واژه در زبان فارسی پیشنهاد کرده اند (آشوری،٢٣٠:١٣٧٤).
در اینجا به قاطعیت بر این امر میتوان پافشاری نمود که بودلر با بیان دوگانگی واژگان در شعر، زیباییشناسی مدرن خویش را بگونه ای استادانه به تصویر میکشد و اینگونه یکی دیگر از مؤلفه های مدرنیته در شعر را به وضوح آشکار میسازد.