چکیده:
مقدمه: سازمان تامین اجتماعی بر پایه اعتماد اجتماعی و اعتبار عمومی با مشارکت خود منابع، سرمایهها، ذخایر و اندوختهها را شکل میدهد و به همین سبب برای مانایی و پویایی بهشدت نیازمند یک مدل مطلوب ارتباطات رسانهای است تا بر پایه آن بتواند نسبت به حفظ و ارتقاء اعتماد اجتماعی و اعتبار عمومی و جلب مشارکت هرچه بیشتر شرکای اجتماعی خود یعنی گردانندگان اصلی عرصه کار و اشتغال، اقدام کند. توجه به سیاستگذاری رسانهای به دلایل متعددی ازجمله تسهیل فرایندهای مربوط به نظامات تصمیمسازی، تصمیمگیری اجرائی و نظارتی، فناوریهای اطلاعات و ارتباطات و کیفیت ارتباط و تعامل سازمان تامین اجتماعی با ذینفعان اصلی و شرکای اجتماعی برای سازمان تامین اجتماعی ضروری است.
روش: این تحقیق دارای رویکرد کیفی و کمی بوده و با استفاده از روش گراندد تئوری و ابزار مصاحبه و نمونهگیری هدفمند اقدام به طراحی مدل سیاستگذاری رسانهای سازمان تامین اجتماعی ایران شد در مرحله بعد با استفاده از مدلسازی غیرخطی فازی و نرمافزار لینگو معیارهای موثر بر موضوع، رتبهبندی و تحلیل شد.
یافتهها: در این پژوهش با استفاده از مصاحبه با متخصصان (که حداقل 10 سال در عرصه رسانهها و بخشهای ارتباطی و رسانهای سازمان تامین اجتماعی کار علمی و یا عملی کرده باشند) و مرور ادبیات نظری، مدل سیاستگذاری رسانهای سازمان تامین اجتماعی ایران ارائه شد سپس با استفاده از مدلسازی غیرخطی فازی و با بهکارگیری نرمافزار لینگو معیارهای موثر بر موضوع رتبهبندی و تحلیل شد. مدل پژوهش شامل ورودیها، پردازش، نتایج و پیامدها، تصویر سازمان و عوامل محیطی است.
بحث: نتایج پژوهش در بعد رتبهبندی و تحلیل معیارهای موثر بر مدل سیاستگذاری رسانهای سازمان تامین اجتماعی ایران با استفاده از مدلسازی غیرخطی فازی و نرمافزار لینگو نشان داد مهمترین معیارهای مدل عبارت به ترتیب اولویت عبارت است از عوامل محیطی (با وزن 0/32)، نتایج و پیامدها (با وزن 0/25)، پردازش (با وزن 0/18)، تصویر سازمان (با وزن 0/13) و معیار ورودیها (با وزن 0/12) است.