چکیده:
نیم فاصله، فاصله کوتاهیست میان اجزای یک کلمه مرکب که متمایز از فاصله کامل میان سایر کلمات از یکدیگرست. رعایت این نیم فاصله در نوشته های فارسی ، فقط از طریق کامپیوتر( با فشردن همزمان دو دکمه (کنترل - ) و یک دکمه برگشت به عقب)امکان پذیرست. اندازه نیم فاصله به همان اندازه فاصله میان لختی بین حروف منفصل مانند کلمه زرد است . با اینحال نیم فاصله ابزاریست که برای جداکردن اجزای کلمات مرکب قابل اتصال به یکدیگر بکار میرود. این مقاله با ارائه دلایلی نشان میدهد که نیم فاصله نمیتواند همواره برای حفظ استقلال کلمه و درست خوانی مفید باشد و مجوزی برای تعمیم جدانویسی در همه کلمات تلقی شود؛ چنانکه طرفداران گسسته نویسی مدعیند. وانگهی دستورالعمل رعایت نیم فاصله و به تبع آن جدانویسی کلمات مرکب برای دستخطها، (font)های نستعلیق، شکسته و ثلث اساسا کارآمد نیست و حتی کاربران کامپیوتر نیز در استفاده از آن با مشکل روبرو هستند. در پایان به دلایل زبانشناختی نشان داده شده است که شیوه سرهم نویسی کلمات مرکب- مگر به دلایل ملاحظات زیبایی شناختی- با ساختار نوشتاری زبان فارسی سازگارتر است
خلاصه ماشینی:
آنها همچنین استدلال میکنند از آنجا که کلماتی مانند «روزنامه » با نـیم فاصـله از هـم جـدا شده اند ، از سوی خواننده تجزیه معنایی نمیشود ، پس هر کلمة مرکبـی کـه اجـزای آن بـا نیم فاصله از هم جدا شوند برای خواننده مشکلی ایجاد نخواهد کـرد و ایـن میتوانـد بـرای کارشناسان آموزش و پرورش چراغ سبز و مجوزی باشد که جدا نویسی یا گسسته نویـسی را رواج دهند (همان ).
آنها به بهانة سهل و آسان خوانی و آسان نویسی کلمـات ، بنـا را بـر گسـسته نویـسی کلمات مرکب گذاشته اند و میگویند: «کارشناسان مجرب برنامه ریزی آموزشی که همواره بر ملاحظات آموزشی تاکیـد دارنـد از انعطاف پذیری حروف ، پیوسته حسن استفاده را کرده اند و معتقدند وقتی در کلمه ای چـون «پاک کن » اتصال کلمه با رعایت نیم فاصله تامین گردیده و ساختار دستوری آن نقض نشده است ، همین امر مجوز و چراغ سبزی برای سایر کلمات دو املایی است و مـا میتـوانیم از بین کلمات «گرانقدر» و «گران قدر» و «خوشحال » و خوش حال و .....
ضمنا حـروف نگـاری اتصال نـوع دوم (بـا نـیم فاصـله ) و طبقـه بنـدی و تفکیـک واژه هـای آن بـرای رایانـه هـا تحلیل پذیر و معنادار تر از اتصال نوع اول (چسبیدن حروف ) است » آنها در ادامة این مطلب میگویند: « با به رسمیت شـناختن کلمـات ترکیبـی «دو املایـی » و داشتن حق انتخاب برای گزینة ترجیهی ، بسیاری از سوء تفاهمات موافقان و مخالفان جـدا و سرهم نویسی برطرف میشود و از ایـن پـس اگـر ناشـر یـا نویـسنده ای واژه دو املایـی «گرانقدر» و «گران قدر» با اتصال نوع اول نوشت و ناشر یا نویسندة دیگـر بـا اتـصال نـوع دوم ، هردو قابل دفاعند ، زیرا اتصال رعایت شده است .