چکیده:
پیروان آیین بهائی اعتقاد
به وحدت و یکپارچگی
و دوستی با سایر ادیان دارند و به وسیله ی
این اعتقاد و شعار زیبا، زمینه ی تبلیغ آئین
بهائی را فراهم می کنند. یکی از مسائلی که
می توان در این آئین مورد بررسی قرار داد
این است که آیا در بهائیت این یکپارچگی و
اتحاد و عدم تفرقه وجود دارد؟ با مطالعه ی
آثار امری می بینیم که آیین بهائی انشعابات
مختلفی دارد که هرکدام خود را دین درست
می دانند. حقیقت این است که در بازه ی زمانی
کوتاه 170 سال، دو آیین بابی و بهائی بیش از
هر دین دیگری انشعاب هایی داشته اند که بر
سر جانشینی رهبران این گروه، یعنی باب،
بهاءالله، عبدالبهاء و شوقی، رخ داده است.
به نظرمی رسد این انشعاب ها و نتایج ناگزیر
خشونت بار آن، با ادعای وحدت عالم انسانی
و صلح عمومی ناسازگار است و رهبران این
آیین نتوانسته اند تعالیمی را که به خداوند
منتسب می کنند، اجرایی نمایند.
خلاصه ماشینی:
یکی از مسائلی که میتوان در این آئین مورد بررسی قرار داد این است که آیا در بهائیت این یکپارچگی و اتحاد و عدم تفرقه وجود دارد؟ با مطالعهی آثار امری میبینیم که آیین بهائی انشعابات مختلفی دارد که هرکدام خود را دین درست میدانند.
در جزوهی رفع شبهات، نوشتهی جمعی از نویسندگان بهائی آمده است: «مدتی است که برخی مخالفان آئین بهائی برای ایجاد تفرقه میان بهائیان و خدشهدار کردن اعتبار حضرت ولی امرالله یعنی شوقی و بیتالعدل اعظم الاهی، مرکز تصمیمگیری در بهائیت، دست به انتشار ادعاهای توخالی میسن ریمی -رهبر گروه ریمیها و یکی از شعبههای بهائیت- درمورد ادعای ولایت امری کردهاند [زدهاند.
مسألهی جانشینی باب و جدایی دو برادر، یعنی میرزاحسینعلی بهاءالله و میرزایحیی صبح ازل از یکدیگر و انشعاب هر دوی آنها از بابیگری را میتوان اولین اختلاف جدی در این گروه ارزیابی کرد و در ادامه پس از مرگ هریک از رهبران بهائی، یعنی بهاءالله، فرزندش عبدالبهاء و پس از او شوقیافندی، اختلافها و دگرگونیهایی در بهائیت بهوجود آمد که در جای خود به هریک پرداخته خواهد شد.
3- اختلاف بعد از مرگ باب بعد از قتل باب علاوه بر اینکه بر سر جانشینی او بین دو برادر یعنی صبح ازل و بهاءالله اختلاف شدیدی ایجاد شد، در بین دیگر پیروانش درمورد من یظهره الله نیز کشمکش بهوجود آمد و این مقام مدعیان بسیاری پیدا کرد.
در این مقاله درمورد انشعابها در آیین بهائی درست از آغاز آن تا زمان حال، روزگار بیتالعدل جهانی، مطالبی بیان شد که خلاصهی آن چنین است: *اختلاف و تفرقه میان پیروان باب بعد از ادعای قائمیت باب.