چکیده:
هدف: مطالعه حاضر به مقایسه توانایی یادگیری و حافظه در افراد وابسته به مت آمفتامین، اوپیوئید و سالم می پردازد. روش: روش تحقیق علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل مردان وابسته به متآمفتامین، اوپیوئیدها و مردان سالم شهر تهران بود. نمونه متشکل از 20 مرد وابسته به مت آمفتامین، 17 مرد وابسته به اوپیوئید و 20 مرد سالم بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از آزمون یادگیری کلامی- شنیداری ری برای ارزیابی یادگیری و حافظه استفاده شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که افراد وابسته به مواد، نمرات پایین تری در یادگیری و حافظه نسبت به گروه سالم دارند. گروه اوپیوئید در توانایی یادآوری و بازشناسی اطلاعات ضعیف تر عمل کردند. گروه مت آمفتامین، تکرار بیشتر در یادآوری و تداخل بیشتر در بازشناسی واژهها نشان دادند. نتیجهگیری: گروه وابسته به مواد، آسیب بیشتری در توانایی یادگیری و حافظه داشتند. بررسی بیشتر آسیب پذیری این گروهها، رهنمودی برای مداخلات مناسب به ویژه در حوزه بازتوانی فراهم می آورد.
Objective
The present study aimed at comparing the learning and memory ability between methamphetamine- ant opiate-dependent patients and healthy people.
Method
A causal-comparative research method was employed in this study. The statistical population of the study included the men with methamphetamine and opioid dependence and healthy men in Tehran. The sample consisted of 20 men with methamphetamine, 17 opioid dependent men, and 20 healthy men who were selected via convenience sampling method. In this research, Rey Auditory Verbal Learning Test and Depression Anxiety Stress Scales (DASS) were used for data collection.
Results
The results of this study showed that drug dependent persons had lower scores in learning ability and memory than the healthy group. The opioid group was weaker in the recall ability and recognition of information. The methamphetamine group showed more repetition in the recall and interference in the recognition of the words.
Conclusion
The drug-dependent group undergone a higher degree of harm to learning and memory ability. Further study of the vulnerability of these groups provides constructive tips for the arrangement of appropriate interventions in the realm of rehabilitation.
خلاصه ماشینی:
Ersche, Clark, London, Robbins, Garcia & Sahakian یـادگیری بـه تغییرات مرتبط بـا تجارب اشـــاره دارد که از طریق تغییر در ارتباطات مغز ایجاد میشـــود.
پژوهش های انســـانی نیز عمدتا به شـــرطیســـازی و تاثیر تقویت بر توجه به محرکهـای مرتبط بـا مواد پرداختـه انـد (هـایمن ، ٢٠١٤؛ رابینز و اوریت ٩، ٢٠٠٢) و نشـــان داده انـد افراد مصـــرف کننـده مواد عملکرد ضـــعیف تری در تواناییهای شـــناختی به ویژه یادگیری و حافظه دارند اما اشـــاره ای به توانایی یادگیری پیچیده حافظه نداشـــته اند.
Koob & Moal Roediger, & Sweatt 6.
بـا وجود یـافتـه های مطرح شـــده ، میتوان انتظار داشـــت که حافظه و توانایی یادگیری اطلاعات کلامی تحت تاثیر مصـــرف مواد قرار گیرد و با گروه عادی تفاوت هایی داشـته باشـد.
این یافته ها همســو با پژوهش های گذشـته میباشـد که نشان داده اند افراد مصرف کننده اوپیوئیدها و مت آمفتامین نمره پـایین تری در کـارکردهـای مغزی مرتبط بـا یـادگیری و حافظه دارند (محمدزادگان و همکاران ، ٢٠١٥).
نتـایج پژوهش نشـــان دهنده معنادار بودن تفاوت توانایی یادگیری و حافظه در گروه های وابســته به مواد و ســالم میباشــد، به گونه ای که افراد وابســته به مواد عملکرد ضــعیف تری داشـــتـه انـد.
The role of δ‐opioid receptors in learning and memory underlying the development of addiction.
Role of hippocampal CA3 μ-opioid receptors in spatial learning and memory.
Levels of neural progenitors in the hippocampus predict memory impairment and relapse to drug seeking as a function of excessive methamphetamine self-administration.