چکیده:
خرابکاری هستهای در عداد رفتارهای ناقض ایمنی و امنیت هستهای به شمار میآید که هم در عالم حقیقی و هم در فضای مجازی متبلور میشود. در راستای مقابله با چنین رفتاری، سیاستگذاران کیفری بعضی از کشورهای دنیا با تاسی از آموزههای اسناد بینالمللی از جمله کنوانسیون سرکوب اعمال تروریسم هستهای، جرمانگاری تخصصی را برگزیدند. با وجود این ایران تاکنون، اسناد اخیر را امضاء نکرده است و همچنین درصدد تجهیز حقوق کیفری متناسب با آن نیز برنیامده است. بدینسان در جهت تبیین حکم خرابکاری هستهای، حسب مورد باید به مقررات عام ناظر بر خرابکاری در قانون تعزیرات، قانون جرائم رایانهای، قانون حفاظت در برابر اشعه و یا به جرائم دیگر یعنی بزه افساد فیالارض مراجعه شود؛ حال آنکه مقررات مذکور علاوهبر آنکه متناسب با بستر ارتکاب خرابکاری هستهای وضع نشدهاند، ناقص و قدیمی نیز هستند. با این مراتب، طی این تحقیق به انجام آسیبشناسی تقنینی ملی در قبال خرابکاری هستهای با چشماندازی به قوانین کیفری کانادا، آمریکا، روسیه و ژاپن مبادرت میشود.
Nuclear sabotage is considered as acts against nuclear safety and security. To deal with it, policymakers in some countries of the world have chosen “criminalization” by using international doctrines. However Iran has not joined the respective international Convention for “The Suppression of Acts of Nuclear Terrorism” yet. Also, its criminal law does not accord with it. Thus, disciplinary actions should be taken according to the general provisions of sabotage on the Tazirat Act, Computer Crimes Act, Radiation Protection Act, or other offences such as spreading corruption on earth. While regulations of nuclear sabotage are inconsistent with criminal nuclear sabotage, they are also incomplete and outdated. Hence, the study aims to perform pathology of national criminal laws on nuclear sabotage with a view to the criminal laws of Some Countries such as Canada, America, Russia, and Japan
خلاصه ماشینی:
بااین حال و پیش از ورود به بحث باید اذعان کرد، ازآنجاکه در سیاهه جـرائم موجـود در سیستم کیفری ایران ، جایگاهی برای عنـوان خرابکـاری هسـته ای تـاکنون درنظـر گرفتـه نشـده اسـت ، در ایـن قسـمت بـا ملاحظـه بعضـی از رفتارهـای مجرمانـه کـه خرابکـاری را دربرمیگیرند به امکان سنجی درباره این قضیه پرداخته مـیشـود کـه امکـان همپوشـانی آن رفتارهای مجرمانه با رفتار خرابکاری هسته ای وجود دارد یا خیـر؟بـا ایـن وصـف ، در گـام نخست این قسمت از تحقیق با تأمل بر ماده (٦٧٧)قانون تعزیرات مصوب ١٣٧٥ آغازمی شود.
با این مراتـب ، پرسـش آنجاسـت کـه خرابکـاری نسـبت بـه مـوادو تأسیسات هسته ای به عنوان یکی از رفتارهای موجود در مـاده (٦٨٧)قـانون تعزیـرات مـورد احتساب قرار میگیرد یا خیر؟ از این حیث گفتنی است ،چنانچه مواد، وسـایل و تأسیسـات هسـته ای بـه عنـوان مـواد، وسایل و تأسیساتی درنظرگرفته شوند که متصـف بـه قیـد «مـورد اسـتفاده عمـومی » باشـند، امکان تطبیق خرابکاری هسته ای با حکم موجود در ماده (٦٨٧)قانون تعزیـرات وجـود دارد و در غیر این صورت این امکان بـه جهـت عـدم پوشـش مـاده مـذکور نسـبت بـه وسـایل و تأسیساتی که مورد استفاده عمومی نیستند، موجود نمی باشد.
In Order to See this Act, Refer to the Link: http://laws- lois.
org/learn/treaties-and- regimes/international-convention-suppression-acts-nuclear-terrorism.
Sabotage of a Nuclear Research Reactor بااین همه حائز اهمیت است ، ایجاد جرم مستقل در عرصـه خرابکـاری هسـته ای زمـانی مناسب ارزیابی می شود که التفات به بستر ارتکاب جرم چه در عرصه حقیقی و چه مجـازی مطمح نظر قرار گرفته باشد.
org/learn/treaties-and-regimes/international-convention- suppression-acts-nuclear-terrorism, (Last visited: 2017-11-03).