چکیده:
نقش ارتباطات سیاسی در شرکتها، با شناخت این واقعیت که ارتباطات سیاسی، تصمیمات و نتایج شرکت ها را تحت تاثیر قرار می دهد، در ادبیات پژوهشی اخیر توجه قابل ملاحظه ای را به خود جلب کرده است. از این رو پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر ارتباطات سیاسی بر رابطه بین انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران صورت گرفته است. به این منظور اطلاعات 150 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سالهای 1389 الی 1395 بر اساس متغیرهای پژوهش استخراج و به کمک رگرسیون روش حداقل مربعات تعمیم یافته با رویکرد داده های تلفیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد انتخاب حسابرس بر شفافیت اطلاعات حسابداری تاثیر مثبت دارد. همچنین نتایج نشان داد ارتباطات سیاسی اندازه گیری شده به وسیله پرداختی به دولت بر رابطه بین انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری تاثیر منفی دارد و ارتباطات سیاسی اندازه گیری شده به وسیله مالکیت دولتی بر رابطه بین انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری تاثیر مثبت دارد.
خلاصه ماشینی:
در مرحله بعد در جدول شماره ٦ به ضریب متغیر (CHOIC ×PLCA ) مورد بررسی قرار میدهیم ؛ این ضریب ٠,٠٨ بوده و آماره تی استیودنت و سطـح معناداری آن نیز به ترتیب ٢,٤٩ و ٠,٠١ بوده است که نشان از تائید فرضیه در سطح اطمینان ٩٥% میباشد (ارتباطات سیاسی اندازه گیری شده به وسیله پرداختی به دولت باعث کاهش رابطه مثبت بین انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری شرکت میشود و از ١٣% به ٠٨% کاهش مییابد).
پس فرضیه سه پژوهش مورد پذیرش واقع میشود و میتوان بیان کرد ارتباطات سیاسی اندازه گیری شده به وسیله مالکیت دولتی بر رابطه مثبت انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیر افزایشی دارد.
از سوی دیگر، با توجه به نتایج پژوهش ارتباطات سیاسی اندازه گیری شده به وسیله پرداختی به دولت رابطه مثبت انتخاب حسابرس و شفافیت اطلاعات حسابداری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیر کاهش میدهد، زیرا در شرکت های دارای ارتباطات سیاسی، مدیریت به واسطه قدرت و نفوذ خویش مدیران مایل به انتخاب حسابرسانی هستند که دیدگاه هماهنگ با آن ها را داشته باشند و با توجه به نبود قوانین محکم حسابرسی، در صورت مخالف بودن دیدگاه حسابرسان با آن ها، در سال های بعد همکاری خود را با آن ها قطع میکند، زیرا شرکت ها برای کنار گذاری حسابرسان نیاز به پاسخگویی ندارند؛ بنابراین در چنین شرکت هایی ممکن است شفافیت اطلاعات حسابداری کاهش پیدا کند.