چکیده:
کتاب «توهّمی به نام جمعگرایی؛ سوء برداشتهای مباحث شناخت مردمان ژاپن و ریشههای آن» در پی اثبات این نکته است که علیرغم ذهنیّت کلیشهایِ رایج، ژاپنیها الزاماً مردمانی جمعگرا نیستند. نویسنده از این ذهنیّت کلیشهای که ژاپنیها را مردمانی جمعگرا میشناسد به عنوان یک توهّم یاد میکند و در تبیین دلایل بروز چنین توهّمی، با یک رویکرد روانشناسی به نقش سوگیریهای شناختی اشاره مینماید. از نظر وی سه نوع سوگیری شامل «سوگیری متناظر»، «سوگیری تاییدی»، و «سوگیری برآمده از اطلاعات موجود»، در بروز توهّم و ذهنیّت کلیشهایِ جمعگرا بودن مردمان ژاپن نقش اساسی دارند. نویسنده معتقد است رفتار انسانها برآمده از موقعیتی است که در آن واقع میشوند، نه الزاماً فرهنگی که به آن تعلق دارند، و در اصل به مقابله با انسانشناسانی مانند روث بندیکت که اعتقاد دارند رفتار افراد یک جامعه برآمده از فرهنگ حاکم بر آن جامعه است، میپردازد. وی از برچسب جمعگرایی به عنوان برچسبی که توسط غربیها و در راس آنها آمریکاییها برای تحقیر ژاپن ساخته شده است یاد میکند و ریشههای تاریخی این برچسب را در نظام میلیتاریسم ژاپن در دوران جنگ جهانی دوم، که باعث شد بقیه کشورها به کل ملت ژاپن به دید یک ارتش نگاه کنند، جستجو میکند.
It has been long believed that the Japanese are typical collectivists whereas Americans are typical individualists. To examine the validity of this common view, Takano review empirical studies that compared Japanese and Americans regarding, and found that the overwhelming majority of those studies had not supported the common view. Takano examines whether the common view that Japanese are more collectivistic than Americans is valid or not in such these respects: He points out that those empirical studies that were directly related to the commonly accepted definition of individualism and collectivism did not support the common view and that those studies whose relations to individualism and collectivism were merely inferred were inappropriate in judging its validity. Also, he shows that the reference-group effect cannot entirely explain the past questionnaire studies failure to support the common view. In the current paper we focus on the meaning of “collectivism“, and discuss the additional aspects of individualism/collectivism. This paper also focuses on the collectivism in Japanese business culture. The business culture in Japan stresses teamwork or collectivism, which ranks in stark contrast to the sense of individualism that stems from individual liberty and freedom espoused by western culture. Japanese culture places high importance on teamwork based on their philosophy of “wa”, or group harmony that holds the value of the greater good, as more important than valuing individual needs.
خلاصه ماشینی:
نویسـنده بـا ذکـر پـژوهش هـای انجـام شـده توسـط ماتسوموتو(Matsumoto) (١٩٩٩)، روانشناس ژاپنی-آمریکایی، مجددا بـه نقـش و تـاثیر قوی شرایط و محیط در نحوه رفتار انسان ها اشاره میکند و اینگونه گوشزد میکنـد کـه نباید از تاثیر ذهنیت های کلیشه ای در خصوص فرهنگ ( از قبیل : رفتار افـراد برآمـده از فرهنگی است که به آن تعلق دارند، افرادی که به یـک فرهنـگ تعلـق دارنـد رفتارهـای مشابه از خود بروز میدهند، تفاوت های فرهنگـی بسـان دو قطـب یـا دو رنـگ کـاملا متضاد مانند سیاه و سـفید هسـتند، از آنجاییکـه ذات یـک فرهنـگ تغییرناپـذیر اسـت ، تفاوت های فرهنگی نیز ذاتـا تغییرناپذیرنـد) غافـل بمـانیم .
٥. نقد روش شناسی در این کتاب ، هر چند به ریشه های تاریخی شکل گیری نظریه جمـع گرایـی ژاپنـیهـا اشاره شده است ، اما این ریشه های تاریخی عمدتا از بعد سوگیریهای روانشناسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتـه انـد و ناخودآگـاه ایـن موضـوع را متـذکر مـیشـود کـه بـا عوض کردن زاویه نگاه ، موضوع را به صورت دیگری نیز میتوان تفسیر کـرد.
نکته دیگری که در مورد روش شناسی این کتاب میتوان به آن اشاره کرد آن است کـه نویسنده با یک نگاه انتقادی آثار سایر محققانی کـه دربـاره خصوصـیات مردمـان ژاپـن صـحبت گفتـه انـد را مـورد تجزیـه و تحلیـل قـرار داده اسـت و از نتـایج آزمایشـات روانشناسی برای نقض ادعاهای مطرح شده توسط آنها بهره بـرده اسـت ؛ ایـن در حـالی است که آزمایشات دست اول و بدیع توسط خود نویسـنده کـه ادعـای مطـرح شـده در کتاب - مبنی بر جمع گرا نبودن ژاپنیها- را اثبات کند انجام نگرفته است .