چکیده:
بحث از مسائل اخلاقی در جامعه اسلامی و به اصطلاح امر به معروف مستلزم شناساندن ریشه ها و منابع غنی اسلامی به نسل جدید می باشد. در این نوشتار سعی شده است مسئله "حیا"، این فضیلت اخلاقی از منظر آیات و روایات به یک بررسی اجمالی گذارده شود و لزوم وجود و ارتقای کیفیت آن در جامعه ی کوچک
خانواده و سپس اجتماع بزرگ اسلامی به نظر خواننده برسد. سپس به معرفی و ریشه یابی بعضی معضلات اجتماعی و بی عفتی ها، که زاییده کم شدن حیا و کمرنگ شدن این صفت اخلاقی می باشد اشاره شده است. و تاثیر و اهمیت آن، از منظر قرآن و روایات، در پرورش نسلی پاک و سالم بیان گردیده است. شناخت و تفکیک حیای ممدوح از حیای مذموم، بازنگری به مسئله ی حیا به عنوان فضیلتی
فراموش شده در خانواده و جامعه و ارائه ی راهکار های تجدید آن، ازجمله نتایج حاصل از این نوشتارمی باشد.
خلاصه ماشینی:
در سخن امام علي عليه السلام آمده : کسي که لباس حيا بپوشد مردم عيب او را نميبينند« مَن کَسَاهُ اْلحَيَاءَُ ثوَْبهُ خَفِيَ عََلي النَّاسِ عَيْبُه » (کليني، ١٤٠٧، ج ٨، ص ٢٣) حال که به اهميت و ارزش حيا و معناي آن پي برديم ميپردازيم به اين سؤال که : آيا حيا فقط درمورد پوشش و لباس مطرح است يا به مسائل ديگر هم مربوط ميشود؟ بر کسي پوشيده نيست که رعايت حجاب و پوشش مناسب ، يکي از مصداق هاي حيا ميباشد؛ اما هرگز شخصي که لباس مناسبي که مطابق شرع و عرف جامعه است پوشيده ، اما الفاظ بسيار رکيکي در کلامش بکار ميرود، به عنوان يک فرد با حيا شناخته نميشود.
شايد بتوان گفت در گذشته ، پدر و مادرها در لباس نقش حيا در پرورش فرزندان پاکدامن از منظر قرآن روايات پوشيدن و صحبت کردن و رعايت مسائل زناشويي بيشتر رعايت شئون شرعي را مينمودند، اما امروزه با باز شدن پاي ماهواره ها و وسايل ارتباط جمعي بسيار پيشرفته متأسفانه مشاهده ميشود که حتي فرزندان کوچک هم در زمينه ي پوشش و سخن گفتن بويي از حيا مشاهده نميشود.
از معضلات ديگري که در زمينه ي حياي در پوشش در خانواده مشاهده ميشود اين است که از سنين بسيار کوچک کودکان را برهنه کرده ، با لباس هاي نامناسب نقش حيا در پرورش فرزندان پاکدامن از منظر قرآن روايات از خانه بيرون ميآورند، با توجيه اين که ، هنوز به سن تکليف نرسيده .