چکیده:
تاریخ مسیحیت در میان نژاد عرب طولانی و متمایز است، از زمان مسیح تا حال حاضر امتداد داشته و ویژگیها و روشهای فکری آن در حال توسعه است. تاریخ آن با اسلام در هم تنیده شده، چنانکه در عبادات و تعالیم، زبان عربی به عنوان زبان اصلی به کار گرفته شده است. این به آن معنا است که مسیحیت عرب مدت طولانی از کلیساهای دیگر جدا بوده و نوشتههای آن برای بیشتر مسیحیان دیگر مناطق ناشناخته مانده است.
تعریف دقیق مسیحیت عرب آسان نیست. در یک تعریف کلی میتوان آن را مربوط به مسیحیانی دانست که عبادات و آموزههای ایمانیشان به زبان عربی بوده است. همچنین این تعریف شامل مسیحیان سریانی و قبطی میشود که عربی را به عنوان زبان روزمره خود انتخاب کرده بودند. چنین تعریف نسبتا کلیای مسیحیانی را که در شبه جزیره عربستان یا در امتداد مرزهای شرقی قلمرو روم بودند، در بر میگیرد؛ در آخر شامل مسیحیانی میشود که در منطقه مرکزی عرب زندگی میکردند و تا زمان حاضر اعتراف به ایمانشان را در قلمرو اسلامی ادامه دادهاند.
خلاصه ماشینی:
آیات دیگر با مخالفت با گرایشات انحصارگرایانه مسیحیان (بقره: 111 و 120؛ مائده: 18 و غیره) و نگاه خصمانه آنان به مسلمانان (آلعمران: 65؛ نساء: 153؛ مائده: 59) و نیز نقد آنها آیات اثباتی [در تأیید مسیحیت] را تعدیل میکند (همه این موارد به اهل کتاب ارجاع داده شده است).
حال به صورت قطعی معلوم نیست که آنان در تمام جزئیات به آن عمل میکردند یا نه و در دوران نخستین، روش آنان دقیقا به چه شکل بوده است؛ اما بهیقین مالیات ثابتی به عنوان جزیه که معطوف به قرآن (توبه: 29) است، خراج که مالیات زمین است و محدودیتهایی برای ساخت کلیسا و پوشش افراد در نظر گرفته شده بود.
در میان آثاری که نویسندگان فرق گوناگون در مقابل اعتقادات دیگران نوشتهاند، میتوان همین روند را مشاهده کرد که بیان حقیقت از زبان یک سنت مسیحی خاص به منظور ایجاد هویت، دفاع در برابر ارتداد و شاید اطلاع حاکمان مسلمان و دیگر افراد از تفاوت آنها برای رسیدن به رفتار بهتر، صورت گرفته است.
وی مطالبی را یکی پس از دیگری نقل میکند که گویای زندگی اشرافی مسیحیان، از جمله ورزشها و لباسهای پرزرق و برق آنان و نشان دهنده استفاده [مسیحیان] از نامهای مسلمانان برای بهرهمندی از آزادی نسبی در تجربه زندگی میان جامعه اسلامی است؛ همچنین نمایانگر میل آن بخش [اقلیت] برای شباهت به اکثریت همسایگانشان است، که واکنشی قابل فهم برای یک اقلیت جدا شده با احساس تفاوتهای بسیار با دیگران است.
شناخت منشأ اصلی این اطلاعات معمولا دشوار است، اگرچه جزئیات برجا مانده از برخی نویسندگان اولیه به منابع مکتوبی اشاره میکنند که اکنون بیشتر قسمتهای آنها مفقود شده و به گزارش شفاهی کسانی که تغییر کیش داده بودند یا خود مسیحیان منسوب است.