چکیده:
طلاق والدین به منزله از بین رفتن چتر امنیتی کودکان به شمار میرود که میتواند بر سلامت روانی و اجتماعی آن ها تاثیر بسزایی بگذارد. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله بر افزایش سازگاری اجتماعی و راهبردهای خودتنظیمی کودکان طلاق در شهر تهران بود که به شیوه نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان طلاق مناطق 10و 11 تهران در سال 96 بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، نمونهای به تعداد 60 نفر(پسر) در نظر گرفته شد که به صورت تصادفی 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه کنترل گمارده شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد سازگاری اجتماعی کالیفرنیا(فرم کوتاه90 سوالی) و پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی(47سوالی) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده گردید. مداخله درمانی برای گروه آزمایش به مدت 5 جلسه 90 دقیقهای انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله موجب افزایش سازگاری اجتماعی و راهبردهای خودتنظیمی در کودکان طلاق شده است.
Parental divorce is considered as a form of children's security umbrella that can put a significant impact on their mental health، and social. The aim of this study was to examine the effectiveness of problem-solving skills training on increasing social adjustment and regulatory self-strategies in children of divorce in Tehran that took place a half way test of the type of test in advance – so the test with the control group. Statistical research community includes all children of divorce was the regions 10 and 11 in Tehran in 96. Using the method of sampling was considered available، a sample number of n = 60 (male) who were subjected to random testing for 30 people 30 people in the Group and in the control group. For data collection was used questionnaire social adjustment of California (a short form of the 90 questions) and its learning strategies questionnaire setting (question 47). For the analysis of Covariance analysis of data was used to one-way. Therapeutic intervention for group testing was performed for 90 minute session 5. The results of the study showed that the problem-solving skills training has caused an increase in social adjustment and regulatory self-strategies in children of divorce.
خلاصه ماشینی:
هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش مهارت حل مسئله بر افزايش سازگاري اجتماعي و راهبردهاي خودتنظيمي کودکان طلاق در شهر تهران بود که به شيوه نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل صورت گرفت .
نتايج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله موجب افزايش سازگاري اجتماعي و راهبردهاي خودتنظيمي در کودکان طلاق شده است .
همچنين با توجه به اينکه تاکنون مطالعه اي با اين عنوان مورد بررسي قرار نگرفته است محققين در پژوهش حاضر در پي پاسخ به اين سوال هستند که آيا آموزش مهارت حل مسئله بر افزايش سازگاري اجتماعي و راهبردهاي خودتنظيمي کودکان طلاق موثر است ؟ روش پژوهش روش پژوهش حاضر به شيوه نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است .
بعبارت ديگر آموزش مهارت حل مسئله باعث افزايش سازگاري اجتماعي در کودکان طلاق شده ، اما در گروه کنترل هيچ تغييري ايجاد نکرده است و لذا فرضيه پژوهش تاييد ميگردد.
بعبارت ديگر آموزش مهارت حل مسئله باعث افزايش راهبردهاي خودتنظيمي در کودکان طلاق شده ، اما در گروه کنترل هيچ تغييري ايجاد نکرده است و لذا فرضيه پژوهش تاييد ميگردد.
با توجه به يافته هاي مندرج در جداول اين پژوهش به بررسي و تبيين فرضيه ها ميپردازيم : فرضيه اول پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله در گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل باعث افزايش سازگاري اجتماعي در کودکان طلاق شده است .
فرضيه دوم پژوهش نشان داد که آموزش مهارت حل مسئله در گروه آزمايش نسبت به گروه کنترل باعث افزايش راهبردهاي خود تنظيمي در کودکان طلاق شده است .