چکیده:
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگر شیوه های حل مسئله اجتماعی در رابطه بین کیفیت
زندگی و چشم انداز زمان در دانشجویان بود.
روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری این
پژوهش شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال تحصیلی
96-٩٧ بود. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع در دسترس و تعداد ١٧٢ بود. ابزارهای اندازه گیری
شامل پرسشنامه حل مسئله اجتماعی، نسخه کوتاه پرسشنامه سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه چشم انداز زمان زیمباردو بود. با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری، داده های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: همه متغیرهای مشاهده شده به صورت قابل قبول و معنادار متغیر مکنون کیفیت زندگی را
اندازهگیری می کند. داده ها نشان داد که چشم انداز زمان با کیفیت زندگی رابطه اثرگذار داشت. بعد
کارآمد شیوه حل مسئله بر کیفیت زندگی اثر دارد و بعد ناکارآمد چنین اثر معناداری نشان نداد. بر خلاف
بعد ناکارآمد و غیرموثر حل مسئله، بعد کارآمد به طور میانجیگرانه بر اثر چشم انداز زمان بر کیفیت
زندگی موثر است.
نتیجه گیری: بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که سبکهای حل مسئله اجتماعی در رابطه بین کیفیت
زندگی و چشم انداز زمان در دانشجویان نقش میانجی دارد.
خلاصه ماشینی:
com چکيده هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش ميانجيگر شيوه هاي حل مسئله اجتماعي در رابطه بين کيفيت زندگي و چشم انداز زمان در دانشجويان بود.
نتيجه گيري: بنابراين ، ميتوان نتيجه گرفت که سبک هاي حل مسئله اجتماعي در رابطه بين کيفيت زندگي و چشم انداز زمان در دانشجويان نقش ميانجي دارد.
واژه هايکليدي: شيوه هاي حل مسئله اجتماعي، کيفيت زندگي، چشم انداز زمان ١٥٨ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال چهارم ، شماره يکم ، تابستان ١٣٩٨ * * * * * مقدمه محققان علوم انساني از جنبه هاي مختلف به بررسي کيفيت زندگي پرداخته و نشان داده اند که عوامل مختلفي از جمله سلامت جسماني، سلامت رواني (شامل عزت نفس ، مهارت ها، افکار و احساسات مثبت )، روابط اجتماعي، سلامت محيط ، درآمد، چشم انداز زمان ، اوقات فراغت ، عقايد مذهبي و.
با توجه با آنچه در مورد ارتباط بين دو متغير چشم انداز زمان و کيفيت زندگي بيان شد در اين تحقيق ما به دنبال اين سوال هستيم که آيا متغير حل مسئله اجتماعي به عنوان يکي از شاخص هاي سلامت رواني ميتواند به عنوان يک متغير محافظت کننده و ميانجي گر در ارتباط بين دو متغير چشم انداز زمان و کيفيت زندگي در بين دانشجويان نقش ايفا نمايد؟ ١٦٠ / مطالعات روانشناسي و علوم تربيتي، سال چهارم ، شماره يکم ، تابستان ١٣٩٨ * * * * * روش روش پژوهش به صورت غير آزمايشي است .
به عبارت ديگر اين نتيجه بيانگر آن است که ابعاد حل مسئله اجتماعي (کارآمد و ناکارامد) به صورت معنادار اثر چشم انداز زمان بر کيفيت زندگي را ميانجيگري مي کند.