چکیده:
پدیده قومیت با پیشینه و خاستگاه ها و ویژگی هایی که دارد در جهان امروز ابعاد وسیع و روزافزونی پیدا
کرده است. از شگفتی های دهه های اخیر این است که از یک طرف شاهد جدی شدن فرآیند جهانی
شدن و فرهنگ و بازارهای اقتصادی و شیوه حقوقی سیاسی هستیم و از سوی دیگر ناظر ظهور انواع
اختلافات قومی و تاکید بر بنیادی ترین هویت گروهی و وفاداری های قومی در بسیاری از مناطق و
کشورهای جهان. به رغم پیش بینی بسیاری از متخصصان توسعه و ناظران بین المللی در دهه های اخیر، نگاه منفی به تحرکات قومی و اقدامات بازدارنده نه تنها کمکی به زوال احساسات نکرده، بلکه در بسیاری
احساسات را تشدید نموده است امروزه گستره قومیت گرایی به نحوی است که ٨٠ % کشورهای جهان به
نوعی با این پدیده درگیر هستند هرچند از نظر بستر شکل گیری، محتوا و میزان خشونت متفاوت اند. هر
چند نقش کشورهای ثالث در گسترش نزاعه ای قومی از عوامل موثر می باشد. در راستای انجام این
پژوهش که به شیوه توصیفی تحلیلی به رشته تحریر در آمده است و تحت عنوان بررسی نقش ایالات
متحده آمریکا در افزایش تنش های قومی در خلیج فارس (با تاکید بر اختلافات قومی جمهوری اسلامی
ایران و عراق) می باشد این سوال مطرح گردید که: ایالات متحده امریکا در افزایش تنش های قومی در
ایران و عراق چه نقشی دارد؟ برای پاسخ دهی به سوال مطرح شده این فرضیه عنوان گردیده است که:
امریکا در تلاش است تا در راستای تامین منافع خود در منطقه با اقدامات مداخله گرایانه و ایجاد تنش در
مناطقی همچون کردستان عراق سعی در تحریک مناطق کردنشین ایران و نیز دارد. و در تلاش است با
ایجاد تنش در این مناطق در روابط دو کشور بحران ایجاد نماید. یافته های تحقیق حاکی از آن است که
نقش مداخله گرایانه امریکا در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس از عوامل موثر در گسترش منازعات قومی
می باشد.
خلاصه ماشینی:
در راستاي انجام اين پژوهش که به شيوه توصيفي تحليلي به رشته تحرير در آمده است و تحت عنوان بررسي نقش ايالات متحده آمريکا در افزايش تنش هاي قومي در خليج فارس (با تأکيد بر اختلافات قومي جمهورياسلامي ايران و عراق ) ميباشد اين سؤال مطرح گرديد که : ايالات متحده امريکا در افزايش تنش هاي قومي در ايران و عراق چه نقشي دارد؟ براي پاسخ دهي به سؤال مطرح شده اين فرضيه عنوان گرديده است که : امريکا در تلاش است تا در راستاي تأمين منافع خود در منطقه با اقدامات مداخله گرايانه و ايجاد تنش در مناطقي همچون کردستان عراق سعي در تحريک مناطق کردنشين ايران و نيز دارد.
اين کشور در جهت تأمين منافع خود اقداماتي همچون مداخله در امور سياسي کشورهاي منطقه ، حمايت از رژيم هاي استعمارگر، ايجاد تنش در مناطق مرزي، ايجاد تنش ها و اختلافات قومي و مذهبي، انجام داده است .
در سال ١٩٤٧، کردها براي سازمان دهي بهتر مبارزه با دولت مرکزي به منظور کسب خودمختاري، حزب دموکرات کردستان عراق به رهبري ملامصطفي بارزاني را بنيان نهادند تا سرانجام ، دولت عراق پس از مدت ها جنگ و درگيري با کردها نوعي خودمختاري را به آن ها اعطا کرد که البته اين خودمختاري ديري نپاييد و به بحران ديگري تبديل شد و با قطع حمايت هاي دولت ايران به عنوان مدافع کردهاي عراق ، اين گروه به سختي شکست خورد و بارزاني نيز با نيروهاي خود به ايران 2 پناهنده شد.