خلاصه ماشینی:
"مقدمه به وجود آمدن این مکتب، در اوایل قرن بیستم، با تشکیل گروه آبئی( eyabbA )فراهم شده بود.
این گروه را ژول رومن(1972-1885)به همراهی شش نویسنده و شاعر دیگر فرانسوی، از جمله ژرژ دو هامل(1966-1884)و ژرژ شنویر(1927-1884) ereiveennehC به وجو آورده بودند و قصد آنها، مبارزه و مقابله با نمادگرایان و فردگرایی افراطی آنها بود.
پیروان این مکتب، اعتقاد داشتند که اصول مشترک در گروههای بشری برای بیان هنری مهمتر از مسائل شخصی و فردی است و شاعر باید با ستایش زندگی دسته جمعی انسانها، به نزدیک کردن افراد بشر به یکدیگر و تقویت جامعه بشری، کمک کند.
ریشههای اصول این مکتب را در عقاید لوتولستوی (1910-1828)نویسنده روسی که براساس دین مسیح، آیئنی جدید مبتنی بر محبت و عشق به وجود آورده بود و نیز نظریههای والت ویتمن(1892-1819)شاعر امریکایی که به برادری جهانی معتقد بود و همچنین افکار امیل دورکیم(1917-1858)جامعهشناس فرانسوی که مذهب و اخلاق را ناشی از ذهن جمعی جامعه میدید، دانستهاند."