چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی چگونگی تولید فضا در رمان صفرکی (2016) اثر دان دلیلو بر اساس نظریه اجتماعی فضایی هانری لوفور (1901-1991)، فیلسوف و جامعه‌شناس معاصر فرانسوی، است. به نظر او، فضا تولیدی اجتماعی است که می‌توان آن را در دو مجموعه سه‌گانه بازنمایی‌های فضا، فضاهای بازنمایی و پراکتیس‌های فضایی از یک طرف، و سه‌گانه تصورشده، درک شده و زیسته از طرف دیگر دسته‌بندی کرد. کاربست این مفاهیم در رمان مذکور نشان می‌دهدکه میان کنشگر و تولید فضا رابطه مستقیم وجود دارد زیرا هر کنشگری به شیوه خاص خود، در رمان صفرکی به کنش تولید فضا می‌پردازد. اگرچه، در چشم‌انداز کلی، دو فضای انضمامی و فضای انتزاعی در رمان قابل تشخیص است، اما در نگاه خردتر، راوی که شخصیت اصلی رمان هم هست، با استفاده از راهبردهای طنز، توصیف، تغییرگونه زبانی، بازیها و ابداع زبانی از یک طرف، و با بهره‌گیری از فعالیت‌های زندگی روزمره، از سوی دیگر، به تولید فضاهای زیسته و فضاهای بازنمایی می‌پردازد. از این رو، می‌توان، در ارزیابی کلی‌تر، برخی از شگردها وصناعات ادبی را به منزله کردار‌های تولید فضا تلقی کرد زیرا خود رمان هم نوعی فضای زیسته محسوب می‌شود.
خلاصه ماشینی:
تکنيک هاي ادبي و ضرب آهنگ هاي زندگي روزمره به مثابۀ کردارهاي توليد فضادر رمان صفر کي(٢٠١٦) اثر دان دليلو عرفان رجبي ١ جلال سخنور٢ چکيده هدف از اين پژوهش بررسي چگونگي توليد فضا در رمان صفرکي (٢٠١٦) اثر دان دليلو بر اساس نظريۀ اجتماعي -فضايي هانري لوفور(١٩٠١-١٩٩١)، فيلسوف و جامعه شناس معاصر فرانسوي ، است .
اگرچه ، در چشم انداز کلي ، دو فضاي انضمامي و فضاي انتزاعي در رمان قابل تشخيص است ، اما در نگاه خردتر، راوي که شخصيت اصلي رمان هم هست ، با استفاده از راهبردهاي طنز، توصيف ، تغييرگونۀ زباني ، بازي ها و ابداع زباني ازيک طرف ، و با بهره گيري از فعاليت هاي زندگي روزمره ، از سوي ديگر، به توليد فضاهاي زيسته و فضاهاي بازنمايي مي پردازد.
مبناي ديدگاه اين نظريه پرداز دربارة فضا عبارت از دو مجموعۀ سه گانه ؛يعني سه گانۀ بازنمايي هاي فضا، فضاهاي بازنمايي و پراکتيس هاي فضايي ازيک طرف و سه گانۀ فضاهاي تصورشده ، زيسته و درک کرده ؛ فضاهاي ذهني ، فيزيکي و اجتماعي ؛ و فضاي انتزاعي از طرف ديگر است .
Mental space نـقـد زبـان ادبـيات خـارجـي دوره پـانزدهـم ، شـمـاره ٢١، ، پــايـيز و زمســتان ١٨١١٣٩٧ و Literary Techniques and the Everyday Rhythms as Practices of.
لوفور در کتاب زندگي روزمره در دنياي مدرن (١٩٨٤) بحثي را تحت عنوان نماد١ و علامت ٢ مطرح مي کند که در فضاي انتزاعي غلبه با علامت است چون علامت "مبتني بر تقابل هايي است که دقيقا به منظورکنترل و تضاد انتخاب شده اند(مانند قرمز و سبز)؛ به علاوه ، مي توان علائم را به شکل رمزها مقوله بندي کرد و نظام هاي اجبار را شکل داد(٦٢).
کلیدواژه ها:
فضا
،
دان دلیلو
،
هانری لوفور
،
کردار‌های تولید فضا
،
صفرکی
(
, 
, 
)
