چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطافپذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- قالوآپ با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشآموزان پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهر اهواز بود. از جامعه مذکور، نمونهای به حجم 39 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و پس از انجام آزمون ساخت دنباله به عنوان پیشآزمون، به صورت تصادفی به 3 گروه: تمرین تکلیف دوگانه (13 نفر)، تمرین تکلیف منفرد (13 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی، برنامه تمرینی منتخب با شرایط متفاوت را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقهای انجام دادند. در انتها از همه افراد با استفاده از آزمون ساخت دنباله پسآزمون و دو ماه بعد نیز آزمون فالوآپ به عمل آمد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یکراهه و همچنین آزمون تیوابسته نشان داد که در پسآزمون، انعطافپذیری شناختی در گروه تکلیف دوگانه برتر از هر دو گروه تکلیف منفرد و کنترل بود (P <0. 05). در آزمون قالوآپ، این برتری تنها نسبت به گروه کنترل باقی ماند. همچنین، گروه تکلیف منفرد در پسآزمون تنها از گروه کنترل برتر بود (P <0. 05). در مقایسه با رویکردهای تکلیف منفرد، تمرینات مبتنی بر رویکردهای تکلیف دوگانه میتواند منجر به بهبود بیشتر انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شود، لذا بهرهگیری از این روش در برنامهریزی کلاسهای فعالیتبدنی برای این گروه از کودکان پیشنهاد می شود.
خلاصه ماشینی:
منجر به بهبود بیشتر انعطاف پذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شود، لذا بهره گیری از این روش در برنامه ریزی کلاس های فعالیت بدنی برای این گروه از کودکان پیشنهاد میشود.
Asonitou, Koutsouki, Kourtessis, & Charitou 7.
Fernandes, Rocha, Santos, & Tavares از طرفی باتوجه به اهمیت و مزایای تمرین در شرایط تکلیف دوگانه ، اکثر مطالعات موجود در زمینه کودکان با اختلال هماهنگی رشدی تنها از روش های حرکتی استفاده کرده - اند و تاکنون به بررسی اثر تمرینات دوگانه حرکتی شناختی روی کارکردهای اجرایی به ویژه انعطاف پذیری شناختی این کودکان پرداخته نشده است ؛ تحقیق حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا کودکان با اختلال هماهنگی رشدی، پس از شرکت در تمرینات مبتنی بر رویکرد تکلیف دوگانه نسبت به رویکرد تکلیف منفرد، عملکرد شناختی و به ویژه انعطاف پذیری شناختی بالاتری خواهند داشت ؟ روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی است و از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون - فالوآپ با گروه کنترل بود.
Abedi, Malekpour, Moulavi, & Amiri 2.
1. Silsupadol, Siu, Shumway-Cook, & Woollacott 2.
در واقع نتایج نشان داد که برنامه تمرینی منتخب در هر دو شرایط تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی شد.
The effects of a motor and a cognitive concurrent task on walking in children with developmental coordination disorder.
Effects of physical-cognitive dual task training on executive function and gait performance in older adults: a randomized controlled trial.