چکیده:
ورزش مهمترین پدیده اجتماعی است که در تمام دنیا نقش مهمی در هدایت استعدادهای نوجوانان ایفا میکند. متاسفانه در کشور ما به مسائل ورزشی کمتر اهمیت داده میشود و لازم است مسئولان در این خصوص چارهاندیشی کنند (شمس، ۱۳۹۵)۱، از سویی شبکههای اجتماعی اینترنتی، امروزه با استقبال فراوانی از سوی نوجوانان مواجه شدهاند و نوجوانان، بخش قابل توجهی از اوقات فراغت خود را در این شبکهها سپری میکنند. با ظهور فناوریهای نوین ارتباطی، یک فضای مجازی در کنار فضای واقعی ایجاد شده است که این دو تاثیرات متقابلی بر یکدیگر دارند (بشیر و افراسیابی، ۱۳۹۱). بحثها، چالشها و تفکرات زیادی در دنیای مجازی در زمینه ورزش و سلامت ترویج میشود و این مطالب میتواند تصویر خاصی از ورزش را در ذهن مخاطبان نهادینه کند و عادت به ورزش یا گریز از آن را در آنها بهوجود آورد. تاکنون بیشتر پژوهشها در باب شبکههای اجتماعی معطوف به آسیبهای روحی و روانی کاربران این شبکهها بوده و کمتر پژوهشی در خصوص نقش دنیای مجازی بر رفتار ورزشی کاربران آن انجام شده است.
خلاصه ماشینی:
تاکنون بیشتر پژوهشها در باب شبکههای اجتماعی معطوف به آسیبهای روحی و روانی کاربران این شبکهها بوده و کمتر پژوهشی در خصوص نقش دنیای مجازی بر رفتار ورزشی کاربران آن انجام شده است.
در گذشته به سبب سخت بودن ارتباطات در دنیای واقعی با افراد مشهور و باشگاههای بزرگ در دنیای ورزش، علاقهمندان صرفاً از طریق حضور در استادیومهای ورزشی و حضور در مسابقات و تمرینات تیمهای موردعلاقه خود میتوانستند ارتباطات کمی با بازیکنان، مربیان و عوامل مختلف تیمها داشته باشند، اما با دنیای مجازی این امکان برای تمام افراد مهیا شده است که بهطور مستقیم بتوانند نظرات، پیشنهادها، انتقادات و علاقهمندی خود به افراد و باشگاهها را به واسطه صفحات شخصی ورزشکاران و باشگاهها به گوش آنها برسانند و لحظهبهلحظه با فرد و سازمان مورد علاقه خود ارتباط داشته باشند.
شبکههای مجازی آموزشی، فرصتی بسیار مناسب برای کسانی فراهم میآورد که فرصت حضور در باشگاههای ورزشی را ندارند و با آموزش ورزشهای روزانه و نحوه صحیح حرکات به آنها این امکان را فراهم میکند که افراد در هر مکان و موقعیت که هستند توانایی انجام حرکات صحیح ورزشی را داشته باشند.
همهگیر شدن گوشیهای هوشمند و دسترسی آسان همه به اینترنت، این نگرانی را برای عدهای بهوجود آورده که روابط مجازی علاوه بر جایگزینی روابط انسانی میتواند آثار مخربی بر جسم، روح و روان کاربران این شبکهها داشته باشد که از امراض جسمی آن میتوان به اضافه وزن، چاقی و کمتحرکی اشاره کرد و نیز بین ابعاد عضویت در شبکههای اجتماعی مجازی (فردی، اجتماعی و فرهنگی- اخلاقی) با ورزشگریزی رابطهای مثبت و معنادار وجود دارد (براهویی و محمد حسنی لوطک، ۱۳۹۴).