چکیده:
کاملترین مجموعه پژوهشی که به بررسی روابط مکتوب فیمابین جهان اسلام و مسیحیت پرداخته است، پروژه روابط مسیحیت_ اسلام با عنوان اختصاری CMR میباشد که توسط دانشگاه بیرمنگام و با مشارکت محققانی از سرتاسر جهان انجام شده است. در نوشته پیشرو با روش متنپژوهی با رویکرد هرمنوتیک تاریخی، الگوهای حاکم بر این مکتوبات با تاکید بر تفاسیر آخرالزمانی ناظر به ظهور اسلام مورد توجه قرار گرفته و با تحلیل محتوای کیفی بیش از سیصد نوشته طی چهار قرن اولیه بررسی شده است. در این نوشتهجات آخرالزمانی، اسلام یا به عنوان دسیسه یهود، یا به عنوان دینی منجی در نظر گرفته شده که جهت رهایی مسیحیان از ستم کلیساهای رسمی ظهور کرده است و یا دینی مهاجم که مطابق با نبوتها جهت تنبیه مسیحیان که تحت تاثیر فرهنگ رومی به دین خود مقیّد نیستند، صاحب قدرت شده است. در یک گونه دیگر اسلام نه دینی منجی است و نه به عنوان برنامه مجازات است، بلکه مطابق پیشگوییها جهت فراهم نمودن مقدمات نجات نهایی و ظهور مسیح در نظر گرفته میشود.
The most comprehensive research series that examines the written relationships between the
Muslim world and Christianity is the Christian-
Islam Relations Project, abbreviated as CMR, conducted by the University of Birmingham with the
participation of scholars from around the world. In
this essay with a historical hermeneutic approach, the patterns of these
writings have been emphasized by emphasizing apocalyptic interpretations
of the emergence of Islam and analyzed by analyzing the qualitative content of over three
hundred writings over the first four centuries. In these
apocalyptic writings, Islam is regarded either as a Jewish conspiracy, or as a savior that has
emerged to rid Christians of official churches, or an
aggressive religion that, according to prophecies, punishes Christians who
are influenced by Roman culture. In another variant, Islam is neither a savior
nor a program of punishment, but is prophesied to provide the basis for the final salvation and
resurrection of Christ.
خلاصه ماشینی:
پروژه CMR در دپارتمان الهیات و دین دانشگاه بیرمنگام با استفاده از اساتید متخصص تاریخ روابط اسلام و مسیحیت با تمرکز بر حوزه نوشتاری در سطح جهان را مورد بحث و بررسی قرار داده و درصدد است تا به این پرسشها پاسخ دهد که بر سر روابط اسلام و مسیحیت در دوره سالهای 600 تا 1914 چه آمده است؟ به طور خاص ایشان از یکدیگر چه روایتهایی عرضه کرده و از هم چه نوشتهاند و مسیحیان و مسلمانان بعدی نیز تا کجا به این میراث پایبند مانده و چقدر از آن فراتر رفتند؟ (www.
بررسی این متون نشان داد که عمده متونی که از جانب مسیحیان با ادبیات مکاشفه و آخرالزمانی نوشته شده است، در ضمن نفی اسلام، یا آن را به عنوان برنامه نجات خداوند از آزار و شکنجه کلیسای رسمی در نظر گرفته است، یا آن را ابزار شکنجه خداوند برای قوم ناسپاس و فاسد عنوان کرده و یا اسلام را پیشاهنگ ظهور مسیح معرفی کرده است.
در این وضعیت ظهور دین اسلام و قدرت یافتن اعراب مسلمان در این جهت تبیین میشود که قدرت ایشان موجب برداشته شدن عذاب قبلی و آرامش یافتن مؤمنان است چرا که در شرایط جدید مسیحیان به عنوان مؤمنان اهل کتاب خوانده میشوند که صرفاً بایستی مالیات مضاعف (جزیه) بدهند و از سایر حقوق اجتماعی برخوردار هستند.
اسلام به عنوان پیشاهنگ ظهور مسیح چنانکه در متن منسوب به افرایم جعلی مشاهده شد (Thomas, and Roggema, 2009:160-162) در برخی روایتها مسلمانان صرفنظر از سایر توصیفاتی که به ایشان منسوب میشود، در برنامه خداوند حضور پیدا میکنند تا ناخواسته زمینه ظهور مسیح را فراهم کرده باشند.