چکیده:
باشگاههای ورزشی ، والدین و ورزشکاران به طور دائم به دنبال پاسخ به این سوال هستند: چطور یک کودک با استعداد را تشخیص دهیم و کدام ورزش برای او مناسبترین است؟پاسخ صحیح اصلا بیاهمیت نیست چون نیازمند اطلاعات ورودی کافی در مورد فرد مشاهده شده می باشد. اکثر مطالعات علمی درخصوص استعدادیابی معطوف به شناسائی اجزاء و عواملی است که میتواند پیشگویی کننده موفقیت یک ورزشکار درورزش خاص شود.صرف هزینه های گزاف برای دستیابی به موفقیت ورزشکار درصحنه های ملی و بین المللی و برهیچکس پوشیده نیست امااهمیت ازدست دادن بهترین دوران زندگی یک فرد مسئله ای است که میبایست بیش از پیش مورد توجه وعنایت قراربگیرد . بدین لحاظ لازم است به عوامل جسمانی ، روانی و فیزیولوژیکی افراد و انتخاب افراد مستعد و هدایت آنها به سوی ورزشی که با قابلیتهای بالقوه آنها سازگاری دارد توجه نماییم. در این پژوهش با بررسی عوامل مهم در موضوع شناسایی استعدادهای ورزشی، تحت عنوان عوامل تکنیک هایNASM ، عوامل بیومتریک،عوامل فیزیولوژیک،عوامل بیومکانیک و عوامل روانشناسی ، به عنوان پیش بین های بروز استعدادیابی ورزشی در ورزشکاران می پردازد.
Sports clubs , parents and athletes are constantly looking for answers to this question : How to identify a talented child and which exercise is most appropriate for him ? The correct answer is not unimportant because it requires sufficient input data about the observed person . Most scientific studies on talent hunt have focused on identifying components and factors that can be a predictor of a sports ‘ success ‘ success . Spending on exorbitant expenses to achieve the success of the athlete ‘s achievement is not worn at the national and international scene and loss of the best – term life of an individual is an issue that has to be more respected than ever . It is therefore necessary to pay attention to the physical , psychological and physiological factors of individuals and the selection of talented people and guiding them towards a sports that is consistent with their potential capabilities . the aim of this study is to investigate the important factors on the issue of identification of sports talents as factors of NASM techniques , biometric factors , physiologic factors , Biomechanic factors and psychological factors , in the wake of the emergence of sports talent in athletes .
خلاصه ماشینی:
استعداديابي ورزشي در عصر حاضر بهزاد حيدرزاده جزي کارشناسي ارشد تربيت بدني و علوم ورزش دانشگاه پيام نور ري تهران دبيرتربيت بدني اداره آموزش وپرورش استان اصفهان - شاهين شهر چکيده باشگاه هاي ورزشي ، والدين و ورزش کاران به طور دائم به دنبال پاسخ به اين سوال هستند: چطور يک کودک با استعداد را تشخيص دهيم و کدام ورزش براي او مناسب ترين است ؟پاسخ صحيح اصلا بياهميت نيست چون نيازمند اطلاعات ورودي کافي در مورد فرد مشاهده شده مي باشد.
بنابراين مي توان به اين نکتۀ مهم اشاره کرد که خصوصيات ذاتي بسيار زياد و متفاوتند و بدون شک همۀ افراد ظرفيت و استعداد يکساني براي پذيرش کار مشابه ندارند، و باتوجه به پراکندگي وسيعي که بين انواع ورزشها از نظر نيازهاي فيزيکي، فيزيولوژيکي، روانشناختي، تيپ بدني و ظرفيتهاي بيولوژيکي وجود دارد، به کار گرفتن اطلاعات دقيق و علمي در مورد صحيح قرار دادن هر فرد در ورزش متناسب با استعدادهاي وي، ضرورت بي چون و چرا محسوب مي شود(حسيني و همکاران ، ١٣٩٢).
الگوهاي استعداديابي در ايران در الگوي پيشنهادي هادوي(١٣٧٨)که شامل سه مرحله است ،عوامل تعيين کننده براي انتخاب ورزشکارمستعد به صورت زير معرفي شده است : ١- عوامل مربوط به اندازه هاي ساختار بدني(پيکر شناسي) ٢- عوامل جسماني حرکتي ٣- عوامل روانشناختي در الگوي ديگري که توسط آقاعلي نژاد (١٣٧٩) ارائه شده است ،استعداديابي در سه مرحله بايد به اجرا درآيد،،به طوري که در هر مرحله افراد غربال شده و با اجراي آزمون 52 هاي استاندارد و تمرينات لازم ،به سمت اوج عملکرد و رسيدن به تيم ملي هدايت مي شوند.