چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر برنامهی آموزشی چندرسانهای مبتنی بر داستان اجتماعی و الگوبرداریویدئویی بر مهارت استفاده از قاشق و چنگال در دانش آموزان کمتوانهوشی بود. این پژوهش یک طرح تجربی تکآزمودنی از نوع طرح چند خطپایه با استفاده از آزمودنیهای مختلف بوده و جامعه آماری آن کلیهی دانش آموزان کمتوان هوشی پایه اول دبستان در سال 1398-1397 در آموزشگاه استثنایی باغچهبان شهرستان مینودشت در استان گلستان بودند که با استفاده از مقیاس رفتار سازشی انجمن آمریکایی کمتوانی هوشی و روش نمونهگیری دردسترس 4 دانشآموز (2 دختر و 2 پسر) دارای کمتوانی هوشی با هوشبهر بین 70-50 بهعنوان آزمودنیهای پژوهش انتخابشدند. سپس از پرسشنامه محققساختهی تاریخچهفردی برای بررسی ویژگیهای جمعیتشناختی و از نسخه چهارم مقیاس هوش وکسلر کودکان برای سنجش هوشبهر آنها استفاده شد. ابزار مورداستفاده برای تعیین میزان تسلط آزمودنیها بر مهارتهای استفاده از قاشق و چنگال، چکلیست محققساختهی استفاده از وسایل غذا خوردن بود که با رجوع به مقیاس رفتار سازشی انجمن آمریکایی کمتوانیهوشی و دفترچهی مهارتآموزی دانشآموزان کمتوانهوشی سازمان آموزشوپرورش استثنایی کشور، ساخته شد. همچنین برای تجزیهوتحلیل دادهها، از روش تحلیل نموداری و ترسیمی استفادهشده و پس از رسم نمودارها با استفاده از نرمافزار R، اثرات متغیر مستقل بر متغیر وابسته از طریق تحلیل روند نمودار بررسی گردید. با توجه به نتایج حاصل به نظر میرسد برنامه آموزشی مورداستفاده در پژوهش حاضر بر یادگیری مهارت استفاده از قاشق و چنگال در دانش آموزان کمتوانهوشی مؤثر بوده و منجر به بهبود این مهارتها در آزمودنیها شده است.
The purpose of this study was to investigate the effect of multimedia educational program based on social stories and Video modeling on using spoon and fork skill of intellectually disabled students. This research is a multi-lingual single-subject experimental design using different subjects. The research design used in this study is a multiple baseline across participants single-subject experimental design with different subjects. The statistical population includes all first grade intellectually disabled students who were studying in Baghcheban elementary school in Minoodasht City in Golestan Province in 2018-2019 academic year. The subjects were 4 intellectually disabled students (2 girls and 2 boys) who have 50-70 IQ score and were selected with convenience sampling methods using AAMD Adaptive Behavior Scale. A researcher-made questionnaire was developed to identify the demographic characteristics of subjects and WISC-IV was used to measure their intelligence. For evaluating the subjects' mastery of using spoon and fork skill a researcher-made checklist for using eating utensils based on AAMD Adaptive Behavior Scale and the skill training manual for intellectually disabled children published by Iran's Special Education Organization was used. For analyzing the data, the graphing analysis method was used and after plotting the charts using R software, the effects of the independent variable on the dependent variable were analyzed through the analysis of the trends. Regarding the results, it seems that the multimedia educational program used in the present study was effective in intellectually disabled students’ learning to use spoon and fork and led to improve these skills in subjects.
خلاصه ماشینی:
١. این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی با عنوان «ررسی تأثیر برنامه ی آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی و الگوبرداری ویدئویی بر مهارت های خودیاری دانش آموزان کم توان هوشی » می باشد.
Anderson, Furlonger, Moore, Sullivan & White 3.
Morlock, Reynolds, Fisher & Comer 4.
Ho, Gadke, Henington, Evans-McCleon & Justice 2.
Allen, Vatland, Bowen & Burke 3.
بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر تدوین برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان های اجتماعی و الگودهی ویدئویی برای آموزش مهارت های استفاده از قاشق و چنگال و تعیین میزان اثربخشی آن بر بهبود این مهارت ها در دانش آموزان کم توان هوشی است .
بحث و نتیجه گیری پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی و الگودهی ویدئویی بر مهارت های استفاده از قاشق و چنگال در کودکان کم توان هوشی انجام شده است .
یافته های به دست آمده از این پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی چندرسانه ای مبتنی بر داستان اجتماعی و الگودهی ویدئویی بر بهبود مهارت استفاده از قاشق و چنگال در دانش آموزان کم توان هوشی مؤثر بوده است .