چکیده:
سرمایهگذاری از مهمترین مسائل پیش روی هر شخص حقیقی و حقوقی است. بسیاری از سرمایهگذاران به دلیل عدم تخصص لازم در انجام سرمایهگذاری مستقیم به سراغ خرید سهام شرکتهای سرمایهگذاری میروند. از این رو، بررسی، شناخت و تحلیل عملکرد این شرکتها و عوامل موثر بر آن از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر این است که با بررسی و دستهبندی فعالیت شرکتهای سرمایهگذاری ایران، شیوه ارزیابی عملکرد این شرکتها را بررسی نموده و با توجه به کلیه زمینههای فعالیت این شرکتها، راهکاری برای ارزیابی به استفادهکنندگان ارائه نماید. به این منظور اطلاعات شرکتهای سرمایهگذاری عضو بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. فعالیتها به سه دسته کلی سرمایهگذاری بورسی، غیر بورسی و پروژهها تقسیم و معیار مناسب اندازهگیری هر دسته با مرور ادبیات علمی و مراجعه به خبرگان معرفی و عملکرد شرکت با استفاده دو معیار شامل نسبت Q توبین و ROA اندازهگیری گردید. در نهایت با استفاده از تکنیکهای اقتصادسنجی مبتنی بر رگرسیون اطلاعات مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل با استفاده از نسبت Q توبین نشان داد که سرمایهگذاریهای بورسی بیشترین تاثیر را بر عملکرد شرکت دارد، در حالی که دو بخش دیگر فعالیت از سوی سرمایهگذاران کمتر مورد توجه قرار میگیرد. نتایج تحلیل با استفاده از ROA نشان داد که علاوه بر سرمایهگذاریهای بورسی، سرمایهگذاری در پروژهها هم از بخشهای تاثیرگذار و با اهمیت بر عملکرد شرکتهاست.
خلاصه ماشینی:
بر اساس ادبيات مالي مدرن ، دو معيار ديگر در مورد عملکرد پرتفوي شامل نسبت شارپ و پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٤٥/ بهار ١٣٩٩ آلفاي جنسن هستند که در کنار ساير معيارهاي سنجش عملکرد موجود در ادبيات ، از اهميت بسياري در ارزيابي عملکرد پرتفوي شرکت هاي سرمايه گذاري برخوردار بوده و به طور گسترده مورد استفاده قرار ميگيرند (يحيي زاده و همکاران ، ١٣٨٩).
بررسي ادبيات علمي نشان ميدهد تاکنون تحقيقي پيرامون ارزيابي عملکرد مالي شرکت هاي سرمايه گذاري ايران با توجه به همه شاخه هاي فعاليت آن صورت نگرفته و بيشتر تحقيقات انجام شده عملکرد اين شرکت ها را مشابه صندوق هاي سرمايه گذاري مشترک در نظر گرفته اند که تمام فعاليت آن ها در پرتفوي اوراق بهادار شرکت هاي بورسي خلاصه ميشود.
نخست انواع فعاليت شرکت هاي سرمايه گذاري بر اساس بررسي به عمل آمده به سه دسته کلي سرمايه گذاري بورسي، غير بورسي، پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٤٥/ بهار ١٣٩٩ پروژه ها تقسيم شده و سپس براي هر يک با مرور ادبيات علمي و مراجعه به خبرگان ، بهترين معيار ارزيابي معرفي مي شود.
از اين رو، يکي ديگر از نوآوريهاي پژوهش حاضر توجه به اين شاخه است پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٤٥/ بهار ١٣٩٩ که به دليل وجود دشواري هاي بسيار زياد در تهيه اطلاعات اين بخش از فعاليت ها و همچنين نبود معياري پذيرفته شده براي تحليل يکپارچه نتايج ، در ساير مطالعات علمي (محققان ) و تحليل هاي عملي (بازار سهام ) ناديده گرفته ميشود.