چکیده:
در سال 2008، بازار بینالمللی دارایی فکری(IPXI) در آمریکا به عنوان نخستین تجربه و نیز الگویی برای سایر بازارها با موضوع مبادلهی داراییهای فکری تاسیس شد که با وجود شروع امیدوارکنندهاش تنها پس از دو سال با شکست مواجه شد. در این نوشتار با ارائه تحلیلی حقوقس-اقتصادی از علل شکست آن و و نیز مقایسه تفصیلی آن با موازین حاکم بر بازار ایران به راهکارهایی برای تعیین خط مشی تقنینی و اجرایی بازار داراییهای فکری ایران پرداخته می شود؛ بازاری که با فاصله کمی ازIPXI و با الگوبرداری از آن شروع به فعالیت نمود که با وجود گذشت چندین سال از شروع فعالیتش کسر کمی از تعداد کل داراییهای فکری را به خود دیده و از آن میان نیز موارد محدودی مورد معامله قرار گرفته است و به دلیل فقدان رویههای بالغ بیش از هرچیز نیازمند اعتمادسازی از طریق کاهش میزان ریسک و افزایش مشوق برای فعالیت در بازار است.
In 2008, the Intellectual Property Exchange International, Inc. (IPXI) was organized in the United States as the first experience and model for other intellectual property markets. Despite of the promising beginning, the IPXI experience failed only after two years. This essay is about to addressing legal analysis of IPXI’s fail factors to present the legislative and executive policy for Iran intellectual property market which started up afew years after IPXI. Due to the similarities between Iran’s and IPXI, the fail causes analysis of IPXI and comparison between these two markets, maybe helpful to cope and handle the Legislative and executive challenges of Iran’s intellectual property market faces; like including just a few number of registered patents and more few finalized contracts after some years. And due to lack of matured procedure, excessively needs to reduce risks and increase incentive market members.
خلاصه ماشینی:
در مقاله ي ديگري با عنوان "طراحي قراردادهاي 2 - Intellectual Property Exchange International 3 - Transparency 4 - Efficiency 5 - Liquidity 6 - Unit License Contract 7 - Commoditization عرضه ي داراييهاي معنوي در بازار سرمايه ي ايران مبتني بر فقه امامّيه " نيز تنها ضمن اشاره مختصري به IPXI بر جواز انواع قراردادهاي مورد استفاده در بازار ايران تاکيد شده است .
8 - Business Plan 9 - Chicago Mercantile Exchange الگوي کسب و کار بورس بين المللي دارايي فکري در واقع مبناي IPXI، اين بود که ليسانس هاي غيرانحصاري اختراعات را ميتوان مانند بورس کالاهاي فيزيکي، استانداردسازي و کالاانگاري ١٠و متعاقباً در يک بازار آزاد، معامله نمود.
البته بايد دانست که ايجاد يک بازار با اهداف مذکور برابر با نيل به همه اهداف نخواهد بود؛ چنانچه اولين معامله در بازار داراييهاي فکري در خردادماه سال١٣٩٣وتنها پس از گذشت چندماه از زمان تاسيس آن رخ داد ولي بنا به گزارشها (جدول١)، نخستين سال آغاز به کار اين بازار با توفيق چنداني همراه نبوده است ؛ که مديران آن با وجود پذيرش اجمالي عدم موفقيت در اوايل راه، ريشه ي اين ناکامي را تلقي اشتباه از روند موفقيت در عملکرد اين بازار عنوان کردند٣٨که نهايتا به تدوين دستورالعمل جديدي ٣٥ - به گفته ي مديران اين بازار علت اين تغييرِاين بود که در واقعيت ، اين بازار نه مانند بورس اوراق بهادار و يا بورس کالا فعاليت ميکرد و به معني دقيق کلمه "بورس" نبود و نه اينکه "ايدهها" موضوع معاملات آن بودند .