چکیده:
با توجه به اهمیت آگاهی از حجم زمین لغزشها در مدیریت حوزههای آبخیز، تحقیق حاضر با هدف تعیین بهترین مدل برآورد حجم زمین لغزشها بر پایه مساحت و مقایسه رابطه تجربی به دست آمده از این پژوهش با سایر روابط تجربی ارائه شده در دنیا صورت گرفته است. بدین منظور، ابتدا ویژگیهای مربوط به مساحت، حجم و عمق 18 زمین لغزش حوزه آبخیز چهاردانگه تهیه شد و در مرحله بعد با استفاده از تصاویر ماهواره ایGoogle Earth موقعیت و مساحت 485 زمین لغزش در این حوزه شناسایی گردید. سپس رابطه بین مساحت با حجم زمین لغزشهای اندازهگیری شده طی عملیات میدانی توسط 10 مدل برآورد منحنی بررسی و با استفاده از مقادیرR^2، آماره F و S. SE مدلها مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در مرحله بعد مقادیر حجم و عمق زمین لغزشهای منطقه با استفاده از رابطه تجربی به دست آمده در این تحقیق و دیگر روابط ارائه شده در پیشینه تحقیق، محاسبه و با مقادیر مشاهدهای مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد. مدل توانی با مقدار8/0R^2=. و00/0Sig= دارای S. SE پایین تری نسبت به دیگر مدلها بوده و بهترین برازش را با دادههای مشاهدهای دارد و مقادیر حجم برآورد شده با این رابطه همخوانی نسبتا مناسبی با مقادیر مشاهدهای دارد. عمق پیش بینی شده با استفاده از روابط (Whitehouse, 1983) و (Imazumi, 2007) به ترتیب با 89/7 و 09/7 متر نزدیک به عمق مشاهدهای با 60/7 متر است. همچنین میزان عمق میانگین 18 زمین لغزش استفاده شده در مدل با 76/5 متر بسیار نزدیک به عمق 485 زمین لغزش شناسایی شده در منطقه با میانگین عمق 64/5 متر بوده است.
Given the importance of knowing the landslide volumes in watershed management, this research was conducted in order to determine the best model to estimate the landslide volumes based on the area, and to compare the empirical relationship derived from this research with other empirical relations obtained in the world. For this purpose, the area, volume and depth features of 18 landslides of Chahardangeh Basin was firstly prepared and then the location and area of 485 landslides were identified using Google Earth satellite images of this study area. Then, the relationship between the area and volume of landslides, measured by 10 models of curve estimation, were evaluated during field operations, and the models were compared and evaluated using the values of R2, F-statistic and S.SE. In the next step, the amount of volume and depth of landslides of the area were calculated using empirical correlations obtained in this study and other relations presented in the literature, and they were compared and evaluated with the observed data. The results showed that the power law with R2= 0.8 and Sig = 0.00 has lower S.SE than other models, and provides the best fit to the observed data. Also, the estimated volume values with this relationship fit rather well with observed values. The estimated depth using Whitehouse (1983) and Imaizumi (2007) with 7.89 m and 7.09 m, respectively, was close to mean of observed depth with 7.60 m. The average depth of 18 Landslides used in the model with a depth of 5.76 meters is very close to 485 landslides which have been detected in the area with an average depth of 5.64 meters.
خلاصه ماشینی:
مدلسازي و برآورد حجم زمينلغزشها بر پايه مساحت در حوزۀ آبخيز چهاردانگه (استان مازندران) زینب تیموری یانسری1، سید رضا حسینزاده2*، عطااله کاویان3، حمیدرضا پورقاسمی4 1دانشآموخته ژئومورفولوژی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران 2دانشیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران 3دانشیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران 4استادیار بخش مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران تاريخ دريافت: 23/4/95 ؛ تاريخ پذيرش: 4/11/95 چکيده با توجه به اهميت حجم زمينلغزشها در مديريت حوزههاي آبخيز، پژوهش حاضر با هدف انتخاب بهترين مدل برآورد حجم زمينلغزشها بر پايه مساحت و مقايسه رابطۀ تجربي بهدست آمده از اين پژوهش با ساير روابط تجربي ارائه شده در دنيا صورت گرفته است.
با توجه به اهميت آگاهي از حجم زمينلغزشها در مديريت حوزههاي آبخيز و از طرفي پرهزينه و زمانبر بودن اندازهگيري ميداني حجم زمينلغزشها، پژوهش حاضر با هدف تعيين بهترين مدل برآورد حجم زمينلغزشها بر پايه مساحت و مقايسه رابطۀ تجربي بهدست آمده از اين پژوهش با ساير روابط تجربي ارائه شده در دنيا صورت گرفته است.
در نهايت حجمهاي محاسبه شده از طريق روابط مختلف تجربي ارائه شده در پيشينه تحقيق و پژوهش حاضر با استفاده از معيار RMSE(رابطه1) با يکديگر و مقادير مشاهدهاي مقايسه و ارزیابی شد (Freund, 1992; Mayer and Butler, 1993; Isaaks and Srivastava, 2001; Razak et al.