خلاصه ماشینی:
"از جمله قطعه شیوائی است از سیف الدولهء حمدانی که در آن تشبیه شاهانهای از رنگینکمان(قوس قزح)آورده است: و ساق صبیح للصبوح دعوته فقام و فی اجفانه سنة الغمض یطوف بکاسات العقار کانجم فمن بین منقض علینا و منقض و قد نشرت ایدی الجنوب مطارفا علی الجود کنا و الحواشی علی الارض یطرزها قوس السحاب باصفر علی احمر فی اخضر تحت مبیض کاذیال خود اقلبت فی غلائل مصبغة و البعض اقصر من بعض نور الدین محمد عوفی در تذکرهء لباب الالباب مینویسد که:این ابیات به امیر طاهر بن الفضل رسید،هر بیتی را بنظم ترجمه کرد بپارسی: آن ساقی مه روی صبوحی بر من خورد و ز خواب دو چشمش چو دو تا نرگس خرم و آن جام می اندر کف او همچو ستاره نا خورده یکی جام و دگر داده دمادم و آن میخ جنوبی چو یکی مطرف خوش بود دامن بزمین بر زده همچون شب ادهم بر بسته هوا چون کمری قوس قرح را از اصفر و از احمر و از ابیض معلم گوئی که دو سه پیرهن است از دو سه گونه و ز دامن هریک ز دگر پارککی کم طاهر در این ترجمه امانت را از دست نداده است،ولی امیر معزی نیشابوری مضمون قطعهء سیف الدوله را ؟؟؟ و چنان آورده است که گوئی از ابتکارات خود او است: نباید خویشتن قوس و قزح چون چنبر رنگین که باشد در زمین پنهان شده یک نیمه ز آن چنبر چو پوشیده سه پیراهن که هریک را بود پیدا بن دامن:یکی احمر یکی اصفر یکی اخضر سیف الدوله،ابو الحسن علی بن عبد الله بن حمدان،از ملوک عرب است نسب بنو حمدان بقبیلهء تغلب میرسد که در ضواحی شهر موصل نشیمن داشتند سیف الدوله پادشاه برجسته این خاندان است که بر بلاد جزیره(بخش شمالی عراق) و بلاد شام سلطنت داشتهاند."