چکیده:
Mass and indiscriminate killing has been condemned by all civilized nations, and yet, Weapons of Mass Destruction -WMD- exist in the arsenal of the world military powers. This paper delves into the effects of the WMD on the two main concepts of justice and peace at different war doctrines and reviews the main paradigms over nuclear weapons prohibition in relation with the international security. I examine key concepts of the three main schools of thought in International Relations -IR- to assess their consequences on the feasibility of cooperation for a WMD free world. With elaborating on how to team up basic assumptions in international relations and harmonizing different national viewpoints regarding abandonment of these weapons to uphold peace and justice globally, and prohibit WMD in the Middle East; this study suggests that a balance approach to enhance exchange of relations rather than denial, sanction and isolation is essential to abandon WMD.
ممئوعیت سلاحهای کشتار حمعی:
در جستوجوی صلح و عدالت در روابط بینالملل و خاورمیانه
۰
قتلعام یا کشتار دستهجمعی و بدون تمایز (میان نظامیان و غیر نظامیان) همواره از سوی تمامی ملل متمدن
محکوم شده باوجوداین» انبوهی از سلاحهای کشتار جمعی در انبارهای تسلیحاتی کشورهای عمده جهان ذخیره
شده است. این مقاله به واکاوی اثرات سلاحهای کشتار جمعی بر دو مفهوم اساسی عدالت و صلح در دکترینهای
نظامی پرداخته و به بازنگری الگوهای اصلی ناظر بر ممنوعیت سلاحهای کشتار جمعی در ارتباط با امنیت
بینالمللی میپردازد و با کنکاش در مفاهیم کلیدی حاکم بر سه مکتب فکری فعال در روابط بینالملل» امکان
همکاری برای رسیدن به جهانی عاری از سلاحهای کشتار جمعی براساس استنتاجات ناشی از این مکاتب فکری
را مورد ارزیایی قرار میدهد. با تدقیق در نحوه تعامل مشترک میان مفروضات اصلی مکاتب مختلف روابط
بینالملل و امکان هماهنگی دیدگاههای ملی نسبت به کنار گذاشتن این رده از تسلیحات» با هدف ارتقاء صلح و
عدالت در جهان و منع آنها در خاورمیانه؛ این مقاله پویشی متوازن مبتنی بر افزایش تبادلات و ارتباطات متقابل،
بجای رهیافتهای مبتنی بر انکار» مجازات و منزوی ساختن برای دوری از فناوریهای دومنظوره هستهای را
ضروری یافته و پیشنهاد میکند.