چکیده:
منظور از ارتباط غیرکلامی، انتقال معنا و مفهوم بدون استفاده از کلام است . بنابراین هرگونه علائم چهره، حرکات بدن، لحن صدا وغیره که سبب شود مخاطب منظور خاصی را برداشت کند، جزء ارتباطات غیرکلامی محسوب می شود. ارتباطات غیر کلامی متناسب با فرهنگی که به آن تعلق دارند منحصر به فرد ند وممکن است با یکدیگر متناقض باشند. بیشتر پیام های غیر کلامی در ناخوداگاه عمل می کنند و فرد از آنها آگاه نیست واحساسات یا دیدگاه ها را نشان می دهد. مولفه های غیرکلامی را می توان به انواع مختلف تقسیم کرد که از آن جمله اند: زبان بدن یا حرکت گفتاری، صداهای آوایی یا شبه صوتی ، فضا، مجاورت وزمان، شامه یا بو، زیبایی شناسی «موزیک و رنگ» مشخصات فیزیکی «شکل بدن ، اندازه و رنگ پوست و..» در این پژوهش، با طرح این سوالات که: چه میزان درک مخاطب با دریافت نشانه های ارتباط غیر کلامی در فهم منظومه «افسانه» موثر بوده است؛ بازتاب این نشانه ها در منظومه مورد نظر چیست؛ و مهمترین کارکرد ارتباط غیر کلامی در این منظومه کدامست؛ مولفه های ارتباطات غیرکلامی به عنوان یک شاخصه سبکی در منظومه «افسانه» از نیما یوشیج تحلیل و بررسی شده است. بررسی منظومه مورد نظر نشان میدهد زبان نمادین نیما همراه برداشتها، روایات و شخصیت های داستانی با مفاهیم عمیق اجتماعی نمود دارد. در واقع، روایت و نماد، بسیار مورد توجه شاعر بوده و در افزایش بار مفهومی و عاطفی و تاثیر بر روی مخاطبان نقش بسزایی داشته است و مخاطب با تکیه بر این گونه نمادها در تعامل با داستان و ارتباطات غیر کلامی آورده شده در آن می تواند به درک درستی از مفهوم داستان برسد.
خلاصه ماشینی:
١-٢ پرسشهاي پژوهش در اين پژوهش ، پژوهشگر بر آن است تا با بررسي نشانه هاي آوايي و غير آوايي ارتباط غير کلامي چون حالات چهره ، وضع ظاهري، عوامل صوتي، عوامل بويايي، شرايط محيطي زمان و مکان ، اشارات و حرکات دست ها و پاها در منظومه «افسانه » و دريافت معاني آن به اين سوالات پاسخ دهد که : ارتباطات غيرکلامي تا چه اندازه در فهم و درک مخاطب از منظومه «افسانه » موثر بوده است ؛ کدام يک از انواع ارتباطات غير کلامي در اين منظومه جلوه بيشتري دارد؛ و مهمترين کارکرد ارتباط غير کلامي در اين منظومه چيست ؟ ٢- پردازش تحليلي موضوع چنانچه در مقدمه اين پژوهش ذکر شد، نيما در اين منظومه و ساير منظومه ها و اشعار خود با استفاده از مؤلفه ها ي ارتباطات غير کلامي سعي در القا مفاهيم ارزشمند انساني خود داشته و تاثير اين نشانه ها را در مخاطب شعر خويش به خوبي درک کرده است .
در اين پژوهش با تحليل داده ها و بررسي آن در منظومه «افسانه » نيما يوشيج ، دريافتيم که شاعر در کاربرد نشانه هاي ارتباطات غيرکلامي توجه ويژه اي به شرايط محيطي زمان و مکان (٨ مورد)، شرايط ظاهري(٨ مورد)، حرکات بدن اعم از حرکات دست و سر(٧ مورد)، حالات چهره (٦ مورد)، رنگ (٦ مورد)،عوامل صوتي ٥( مورد) و يک مورد هم استفاده از مولفه الگوي بين فردي داشته است .