چکیده:
این پژوهش با هدف شناسایی عوامل فردی مؤثر بر توانمندسازی کارکنان بیمه سلامت در سازمان بیمه سلامت در شهر تهران انجام شد. جامعه آماری این تحقیق تمامی کارکنان صف و ستاد سازمان بیمه سلامت در شهر تهران است که حدود 900 نفرند. با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی نظاممند و با روش پیش رو براساس مبانی نظری و تحقیقات انجامشده طراحی و درنهایت به تأیید صاحبنظران رسیده و دارای روایی است. پایایی پرسشنامه پژوهش حاضر برای متغیر وابسته (توانمندسازی) با محاسبه آلفای کرونباخ برابر با 89/0 است و آلفای کرونباخ برای متغیرهای مستقل پژوهش پیش رو (عوامل مؤثر) برابر با 97/0 است. برای شناسایی عوامل فردی مؤثر بر توانمندی از روش تحلیل عاملی اکتشافی و برای میزان تأثیر هریک از عوامل شناساییشده بر توانمندی کارکنان از روش رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است. نتایج بهدستآمده از روش تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که هشت عامل: مشارکت، حمایت سازمان، آموزش، توجه به کارکنان، واگذاری مسئولیت، روشنبودن اهداف، شفافبودن نقشها و اعطای اختیارات عوامل فردی مؤثر بر توانمندسازی هستند. همچنین براساس نتایج رگرسیون چندمتغیره از بین هشت عامل شناساییشده شش عامل: مشارکت، توجه به کارکنان، واگذاری مسئولیت، روشنبودن اهداف، شفافبودن نقشها و اعطای اختیارات بر توانمندسازی کارکنان، تأثیر مثبت دارند.
This research has been carried out with the purpose of identifying the factors affecting empowerment of the employees of safety insurance in the insurance organizations of Tehran. The statistical population includes all 900 employees at headquarters and staff of the Health Insurance Organization in Tehran. Using the systematic random sampling method and basing on the theoretical foundations and previously conducted researches, the model was designed and was verified by experts. The reliability of the questionnaire for the dependent variable (empowerment), calculated by Cronbach’s alpha, was 0.89. It was 0.97 for the independent variables (effective factors). Exploratory factor analysis was used for the identification of the individual factors affecting empowerment. For the assessment of the effectiveness of each of the identified factors in the empowerment of the employees, multivariate regression was employed. The results indicated that six factors, from among eight identified factors, including participation, considering employees, giving responsibility to the employees, clear goals, clarity of the roles, and giving authority to the employees, affected empowerment.
خلاصه ماشینی:
نتايج به دست آمده از روش تحليل عاملي اکتشافي نشان داد که هشت عامل : مشارکت ، حمايت سازمان ، آموزش ، توجه به کارکنان ، واگذاري مسئوليت ، روشن بودن اهداف ، شفاف بودن نقش ها و اعطاي اختيارات عوامل فردي مؤثر بر توانمندسازي هستند.
سيدجوادين و همکاران (١٣٨٧) در مقاله اي عوامل توانمندسازي را شامل : اطلاعات ، اختيار، تيم کاري، شيوه رهبري، آموزش ، تعلق سازماني، تجربه اندوزي، روشن بودن اهداف و خط مشيها، مشارکت ، عدم تمرکز، دسترسي به منابع ، مسئوليت ، تشويق ، غنيسازي شغل ، هدايت و حمايت ، معنيداربودن شغل ، اعتمادبه نفس ، ابهام نقش و اهميت قائل شدن براي کارکنان ميدانند.
يافته هاي تحقيق سؤال اول : عوامل فردي مؤثر در توانمندسازي کارکنان بيمه سلامت شامل چه مواردي است ؟ براي پاسخ به سؤال از تحليل عاملي اکتشافي استفاده شد.
براين اساس ، عامل اول تحت عنوان مشارکت نام گذاري شد؛ اين عامل نه زيرعامل (واگذاري اختيارات ازسوي مديريت ، همکاري کارکنان ، تشويق کار گروهي ، دسترسي به اطلاعات ، مشارکت ، ارتباطات ، به کارگيري استعدادها، تعهد سازماني و استفاده از قابليت هاي افراد) را در خود جمع کرده است که ميتوان گفت اين 204 عامل بيشترين واريانس و ارزش ويژه را دارد.
The impacts of perceived organizational prestige 213 and organization identification on turnover intention: The mediating effect of psychological empowerment.
Ergenli, A, Saglam, G &Selin, M(2007), 'Psychological empowerment and its relationship to trust in immediate managers',Journal of Business tesearch, vol.