چکیده:
روایت گری و داستانگویی با زندگی همه انسانها عجین است. گویی هر انسان به مثابه داستانی است که باید روایت گردد تا فهمیده شود. از سویی، جهان تعلیم و تربیت نیز جهان داستانها و روایتها است. روایتهایی از موفقیتها و شکستها در راه تدریس و یادگیری، داستانهایی از دانشآموزان، معلمان، مدیران و دیگر کُنشگران و کارگزاران تعلیم وتربیت که در زندگی خویش و در راه درس و مدرسه با آنها مواجه شدهاند. بنابراین میتوان گفت بخش عظیمی از دانش و معانی تعلیم و تربیت، در تجارب و داستانهای زندگی نهفته است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر این بود که با استفاده از روش اسنادپژوهی و بر اساس مثالهای عینی، انواع روایتهای تربیتی را شناسایی نماید و ویژگیهای هر طبقه را برشمارد. یافتهها نشان داد روشهای روایتگری از نظر روش تفسیر تجارب به سه نوع انفرادی، اشتراکی و گفت و گویی؛ از نظر نوع راوی به دو نوع خودنوشت و دیگرنوشت؛ از نظر منبع روایت به چهار نوع روزانه، فردی،گروهی و تطبیقی؛ از نظر سبک نگارش به دو نوع عمومی و دانشگاهی؛ از نظر زاویه دید به سه نوع اول شخص، دوم شخص و سوم شخص؛ و از نظر بنیاد شکلگیری روایت به دو نوع مبتنی بر واقعیت و مبتنی بر تخیل، قابل تقسیمبندی است که هر طبقه دارای ویژگیها و دلالتهای خاصی میباشد. این تقسیمبندیها جهت آشنایی اولیه علاقهمندان با گستره روایتهای تربیتی میتواند مفید و راهگشا باشد.
Narration and storytelling are tied to the lives of all humans. It is as if every human being is a story who must be narrated in order to be understood. In the same vein, the world of education is also the world of stories and narratives. Narratives of successes and failures in teaching and learning, and stories of students, teachers, managers, and other education practitioners they've encountered in their career. Therefore, it can be said that much education knowledge is embedded in life experiences and stories. Accordingly, the purpose of the present study was to apply a document analysis approach based on objective examples to identify and classify the types of narratives in the field of education. The findings showed that narrative methods can be classified based on different criteria: In terms of interpreting experiences, three types of individual, collaborative, and dialogic; In terms of narrator type, two types of autobiography and biography; In terms of the source of the narrative, four types of daily, individual, group, and adaptive; in terms of writing style, two types of public and academic; In terms of the angle of view, three types of first person, second person and third person; and in terms of the foundation of the narrative, two types of reality-based and imagination-based. These divisions can be helpful to introduce people to a variety of educational narratives.
خلاصه ماشینی:
از اینرو، روایت تلاشی برای درک ابعاد کلیدی دانش ضمنی معلمان است، زیرا زندگی یک معلم سرشار از گفتوگوهای روزانه پیرامون فعالیت تدریس narrative Brunner Ayers inquiry reflection critique collaboration Clandinin Connelly personal practical knowledge tacit knowledge professional knowledge landscape است و بیان این روایتها، تلاشی است برای درک رخدادها و این موضوع در واقع یکی از اهداف رویکرد روایی است و کمک میکند معلمان، دانشآموزان و محققان، دانش و تجربیات مربوط به کلاس را درک نمایند (شعبانیورکی، 1385: 93).
Choi Gough Goodson Butt Raymond Brown Diehl Elbaz-Luwisch meta fiction graphic novels cyberpunk science fiction feminist fabulation بر همین اساس، اگر در بررسی یک پدیده و مسئله آموزشی مشخص گردد که روایتگری میتواند روشی مفید و اثربخش باشد، در مسیر آموزش و پژوهش، مدرس یا محقق بهتر است نوع روش خویش را تعیین نماید و با توجه به موضوع، منابع، هدف، مخاطب و بافتی که در آن قرار دارد، از روشهای مناسب برای روایت، فهم و تبیین پدیده مورد بررسی استفاده نماید، یا اینکه از رویکردهای مناسبی که بهتر میتواند در خدمت مسئله تحت پژوهش یا تدریس قرار گیرد، استفاده نماید.