چکیده:
تحریمهای اقتصادی به عنوان ابزار فشار و سلطه و جایگزینی برای اقدامات نظامی تلقی میشدند و مجموعه اقدامات اقتصادی، تجاری، دیپلماتیک و... را شامل میشوند که تلاش دارند تا دولت یا اشخاص خاطی را که اصول و قواعد حاکم بر روابط خود با سایر ملتها را نقض نمودهاند، از عمل خلاف خود باز دارند و به تغییر رفتار مجاب نمایند. خروج آمریکا از برجام و بحث بازگشت مجدد تحریمها موجب شدهاست بسیاری از فعالان صنایع مختلف نگران این موضوع باشند که آیا تحریمها در روند فعالیتی آنها تاثیرات منفی میگذارد یا خیر. صنعت گردشگری نیز از این قاعده مستثنا نیست و فعالان این حوزه هم نگران آن هستند که تحریمات اخیر سیاسی و اقتصادی در دو بخش گردشگری تاثیرات منفی بگذارد؛ یک بخش آن مربوط به ورود گردشگر خارجی است و دومین بخش نیز به توسعه زیرساختهای گردشگری برمیگردد.
خلاصه ماشینی:
محدوديت منابع بازاريابى و تبليغات براي حضور در نمایشگاه های بین المللی گردشگری، محدوديت تسهيلات و خدمات گردشگري در کشور، محدودیت منابع مالی و اعتباری در سازمان گردشگری، محدودیت منابع انسانی حرفهای و متخصص بازار و محدودیتهای فرهنگی و اجتماعی از جمله مسائل پیش رو هستند که با وفاق عمومی کارگزاران و مسئولان کشور قابل حل بوده و در برابر مزیت ویژه «فرهنگ مهمانوازی» ایرانیان و مزیت رقابتی «ارزانی سفر» قابل عبور است.
به طور کلی می توان گفت که ایجاد یک سند الزام آور بین المللی علاوه بر انجام مطالعات گسترده و جامع ، نیازمند اجماع بازیگران بین المللی است که با وجود شرایطی که در حال حاضر بر صنعت گردشگری جهانی حاکم است و همچنین رشد روز افزون ورود گردشگران خارجی به کشورها ، به نظر می رسد چنین اجماعی دور از ذهن نباشد چرا که تمام کشورهای میزبان و کشورهای که اتباعشان تحت عنوان گردشگر به سایر نقاط جهان سفر می کنند به اهمیت وجود قواعد بین المللی در حوزه گردشگری پی برده اند.
در این برنامه ابتدا بايستى كل بازار تجارت بین المللی گردشگرى براى تصميم گيرى، نفوذ و ورود، مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد و سپس بازاريابان و تورگردانان عمده کشور بر اساس منابع و تسهیلات موجود، بازارهاى مورد نظر را به بخش هاى كوچك تر تقسيم و بخش هايى كه نويد بخش تر برای جذب گردشگر به ایران است را انتخاب و براى عمليات بازاريابى از جمله، آگاهسازى، اطلاع رساني و تبليغات آماده كنند.