چکیده:
سیمای حقیقی حجاب حضور در لباسی است که زن با مدد آن بتواند بدون آسیبهای روحی و روانی به
انجام وظایف خود همّت گمارد و بازیچه دست شهوت پرستان نشود و ارزش او به میزانی پایین نیاید که
تنها وسیلهای برای ارضای شهوتهای دیگران باشد. از آنجا که اسلام دینی اجتماعی است، از این رو بر هر
فردی این مسئولیت نهاده شده تا با رعایت حجاب، مانع از برانگیخته شدن شهوت جنسی دیگران شود و
جامعه از فساد و ویرانی محفوظ بماند. مقاله حاضر به این سوال پاسخ میدهد که قرآن کریم که راهگشای
بشریّت برای ادامه حیات و رسیدن به کمال است و روایات معصومین علیهم السلام هم جزئیات این کتاب
آسمانی را بیان کرده، چگونه به آثار و پیامد اجتماعی حجاب در سلامت روح و روان اشاره کرده است؟ و
از منظر آیات و روایات رعایت حجاب چه آثار و پیامدی در سالم ماندن روح و روان جامعه ایفا میکند؟
با بررسی تفاسیر، کتب و مقالات مربوط به این سوال پاسخ داده شده است. یافتههای تحقیق نشان داد که
حجاب به عنوان یکی از اصلیترین شعائر دینی اثرات مثبت فراوانی بر زندگی اجتماعی از جمله: استواری
اجتماع، سلامت نسل، فراهم نشدن زمینه گناه، کاهش فساد و آرامش اجتماعی و... میگذارد. و پیامدهای
فراوانی را بر جامعه از جمله: به هدر نرفتن نیروی کار و فعالیّت در جامعه، گسترش پیدا نکردن تهمت و
سوءظن در جامعه، کاهش فساد اخلاقی، کم شدن آمار طلاق و... دارد
خلاصه ماشینی:
از نظر اسلام محدودّيت کاميابيهاي جنسي به محيط خانوادگي و همسران مشروع ، علاوه بر اينکه براي زن نقش دفاعي دارد از جنبه رواني به بهداشت رواني اجتماع کمک مي کند و از جنبه خانوادگي سبب تحکيم روابط خانواده و برقراري صميمّيت کامل بين زوجين و از جنبه اجتماعي موجب حفظ و استيفاي نيروي کار و فعالّيت اجتماع ميگردد و از نظر وضع زن در برابر مرد، سبب ميشود ارزش زن در برابر مرد بالا رود.
از امام رضا (عليه السلام ) نقل شده که : «حَرُمَ اَّلنظَرُ إلي شُعُورِ الِّنساءِ المَحجُوباتِِ بألازواجِ وَ غَيرِهِنَِّ من الِّنساءِِ لما فيهِِ منَ تهييجِ الرِّجالِ وَ ماَ يدعُوا الَّتهييجُ إلي الفسادِ و الدُّخُولِ فيمالاَ يحِلُّ و لاَ يجمِلُ » «نگاه کردن به موي سر زنان چه شوهردار و چه بيشوهر حرام است ، زيرا سبب برانگيخته شدن غريزه شهوت مردان ميشود و اين برانگيختگي آنان را به فساد و انجام کارهاي حرام و نازيبا ميکشاند» (ابن بابويه ، ج ٢، ١٣٧٨ق ، ص ٩٧).
خداوند در قرآن کريم بيان داشته که «در غير خانه هاي خود با اجازه وارد شويد و اين براي شما بهتر است » (نور(٢٤) آيه :٢٨)، شايد منظور از بهتر بودن اين باشد که با اجازه ورود گرفتن ، و سرزده وارد نشدن ، در جايگاه تهمت و سوء ظن قرار نميگيريد.
منظور رسول اکرم از نهي زنان از نگاه کردن به مردان نامحرم ، و مکشوف نکردن سر، ميتواند اين باشد که زمينه براي فساد اخلاقي و بي بند و باري فراهم نشود.