چکیده:
در این مقاله به نوع فرزند پروری و تربیت اخلاقی و عرفانی پرداخته شده است که میتواند نوع فرزند پروری و تربیت فرزند را که به شیوههای نادرست و به طور ناخودآگاه در جوامع شیوع پیدا کرده است را از عرصه برداشته و خود را جایگزین آن کند. انسان بعد از تولد در خانواده، مدرسه، جوامع و فردی با همنوعهای خویش ارتباط برقرار میکند که هر کدام از این سلسله مراتب بر روی دگیری تاثیر فزون دارد. اما آنچه در این میان مهم است، خود انسان است که چه برداشت و واکنشی نشان دهد.
This article deals with the type of parenting and moral and mystical upbringing, which can eliminate the type of
parenting and upbringing that has spread in the wrong ways and unconsciously in societies and replace it. After
birth, human beings communicate with their fellow human beings in the family, school, communities and
خلاصه ماشینی:
پرورش فرزند بر اساس اخلاق و عرفان علی فرجی دانشجو کارشناسی دانشگاه فرهنگیان شهید مدرس سنندج، کردستان، ايران چکیده در این مقاله به نوع فرزند پروری و تربیت اخلاقی و عرفانی پرداخته شده است که می تواند نوع فرزند پروری و تربیت فرزند را که به شیوه های نادرست و به طور ناخودآگاه در جوامع شیوع پیدا کرده است را از عرصه برداشته و خود را جایگزین آن کند.
اما اگر ما انسان ها به این موضوع از منزله دیگری نظر کنیم و فراتر از نگاه مادی باشد و به ابعاد روحی ان نیز توجه داشته باشیم و آن را لنگر و پایه های اساسی انسانیت به شما بیاوریم، آدمی را تنها خلیفه خداوند بر روی جهان هستی در نظر بگیریم در این صورت معنای تربیت به مراتب متفاوت تر از نگاه نخست خواهد بود.
اگر چه خانواده، مدرسه و جامعه از عوامل تاثیر گذار بر تربیت انسان ها هستند اما این خود انسان ها و اراده ی انهاست که چیزی را بپذیرند یا نه ؟ در اندیشه های دینی هم انسان تکلیف دار است که اگر دیگران برای او کاری انجام نداند باید خودش اقدام کند برای مثال امام علی (ع) می فرماید: أَيُّهَا النَّاسُ تَوَلَّوْا مِنْ أَنْفُسِكُمْ تَأْدِيبَهَا وَ اعْدِلُوا بِهَا عَنْ ضَرَاوَةِ عَادَاتِهَا ای مردم، مسئولیت تربیت خود را به عهده بگیرید و از عادات هایی که بران حریص است باز دارید سبک های فرزند پروری را می توان با توجه به عوامل محبت وکنترل پدر و مادر ها به چهار دسته تقسیم کرد.