چکیده:
کانون توجه و چشم ساکن از متغیرهای اثرگذار بر عملکرد تکالیف پرتابی در طول دهه های اخیر همواره مورد علاقه محققان روانشناسی و علوم ورزشی بوده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی دستورالعمل های توجهی بر عملکرد خیرگی (چشم ساکن) و دقت پرتاب دارت افراد مبتدی در دو بار تکلیف بالا و پایین بود. در یک طرح نیمه تجربی با اندازه گیری تکراری شرکت کنندگان مهارت پرتاب دارت را در سه شرایط توجهی (درونی، بیرونی و کنترل) در دو بار تکلیفی مختلف (پایین و بالا) انجام دادند. نتایج نشان داد توجه بیرونی در بار تکلیف بالا موجب بهبود دقت پرتاب دارت در مقایسه با توجه درونی شد؛ در صورتی که برای تکلیف بار پایین تفاوت معنی داری بین شرایط توجهی دیده نشد. برای متغیر چشم ساکن نیز هیچ کدام از اثرات توجه، بار تکلیف و تعامل آنها معنی دار نبود. نتایج پژوهش در بعد عملکرد از فرضیه عمل محدود شده حمایت کرد؛ و در تضاد با فرضیه پردازش هوشیارانه بود. همچنین نتایج در بعد رفتار خیرگی چندین زمینه جالب برای تحقیقات آینده پیشنهاد کرد.
Focus of Attention and Quiet Eye (QE) of the affecting variables on aiming task performance in recent decades have always been interesting for psychologist and sport science researchers. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of attention instructions on gaze behavior and accuracy of dart throwing of novice in low and high task load. In a semi-experimental design with repeated measurements, participant performed dart throwing under three attentional condition (internal, external and control) in two different task load (low and high). Result showed the external focus in high load task improved accuracy of dart throwing than internal focus; in the event that, for low load task there was no significant difference between the attentional conditions. Also, for QE none of attention, load task and their interaction effects was not significant. Results of research for performance supported the constrained action hypothesis; and in contrast to the conscious processing hypothesis. Also the result of gaze behavior suggests several interesting areas for future research.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي دستورالعمل هاي توجهي بر عملکرد خيرگي (چشم ساکن ) و دقت پرتاب دارت افراد مبتدي در دو بار تکليف بالا و پايين بود.
نتايج نشان داد توجه بيروني در بار تکليف بالا موجب بهبود دقت پرتاب دارت در مقايسه با توجه دروني شد؛ در صورتي که براي تکليف بار پايين تفاوت معني داري بين شرايط توجهي ديده نشد.
نتايج همانطور که در بالا ا شاره شد در تحقيق حا ضر صرفا عملکرد حرکتي ( شکل ١) و خيرگي ( شکل ٢) در مهارت پرتاب دارت مورد ارزيابي قرار گرفت و هيچ گونه اندازه گيري روي تکليف ثانويه انجام نشد و اين تکليف صرفا جهت اعمال بار تکليف اعمال شده بود.
عملکرد پرتاب دارت تحت شرايط کانون توجه در دو بار تکليف کم و زياد https://jrsm.
مدت زمان چشم ساکن پرتاب دارت تحت شرايط کانون توجه در دو بار تکليف کم و زياد در ابتدا تجزيه و تحليل نتايج پژوهش طبيعي بودن توزيع داده ها با اســتفاده از آزمون شــاپيرو ويلک مورد بررســي قرار گرفت که نتايج آن نشان داد توزيع داده هاي بدست آمده نرمال مي باشد (٠٠٥ جدول ١.
Asadi A, Farsi A, Abdoli B, Saemi E, Porter JM.
Directing Attention Externally and Self-Controlled Practice Have Similar Effects on Motor Skill Performance.
Quiet eye training expedites motor learning and aids performance under heightened anxiety: The roles of response programming and external attention.