چکیده:
مهدی حمیدی شیرازی و شاملو، شاعرانی تأثیرگذار در حیطهی ادبیات معاصر ایرانزمین هستند؛ روحیهی بَرمَنشی و عدم اظهار عجز در جای جایِ آثار آنها مشهود است؛ این دو شاعر، در بسیاری از نمونههای شعری خود، هنگام مواجهه با دشواریها، علاوه بر یکی دانستن قدرت خویش با شخصیتهای اساطیری، مقابل سوژههای بزرگ مانند قانون، سیاست، مقدسات و... گردنفرازی کردهاند؛ وجوه روانی ذکر شده، مرتبط با طیفهایی از خودشیفتگی است. در جستار حاضر، با استفاده از نظریات روانشناسان، علت درونی سرایش اشعار گردنفرازانه مشخص شد. پژوهش میخواهد به این پرسش پاسخ دهد که آیا مؤلفهی فکریِ نشان ندادن عجز بر کمیت، کیفیت و سبک تصویرپردازیهای ادبی این دو شاعر تأثیر چشمگیر داشته است؟ روش پژوهش، توصیفی و تحلیلی است. در پایان، این نتیجه حاصل شد که انواع جلوههای عدم اظهار عجز، نقش بارزی را در نحوهی گزینش صنایع ادبی، کمیت، پیشبرد وجه هنریِ مضامین و ارزش آثار این شاعران ایفا نموده و ازین رو قابل چشمپوشی نیست.
Mehdi Hamidi Shirazi and Shamlou are influential poets in the field of contemporary Iranian literature; The branding spirit
and the lack of expression of inability, is evident everywhere in their works in the face of difficulties, these two poets, in
addition to equating their power with mythical characters, have bowed down to great subjects such as law, politics, religion,
and so on. These particular themes are the product of the characteristics of their personal lives; The psychological aspects
mentioned are related to some spectrums of narcissism. In the present study, using the theories of psychologists, the internal
reason for composing arrogant poems was determined. The research wants to answer the question whether the intellectual
characteristic of not showing helplessness has had a significant effect on the quantity, quality and style of literary
illustrations of these two poets? The research method is library, descriptive and analytical. In the end, it was concluded that
the lack of expression of helplessness played a significant role in the quantity and promotion of the artistic aspect of the
themes, the attractiveness of literary images and the value of the works of these poets and therefore can not be ignored.
خلاصه ماشینی:
dadjoo٩٩ چکیده مهدی حمیدی شیرازی و شاملو، شاعرانی تأثیرگذار در حیطه ی ادبیات معاصر ایران زمین هستند؛ روحیه ی برمنشی و عدم اظهار عجز در جای جای آثار آن ها مشهود است ؛ این دو شاعر، در بسیاری از نمونه های شعری خود، هنگام مواجهه با دشواریها، علاوه بر یکی دانستن قدرت خویش با شخصیت های اساطیری، مقابل سوژه های بزرگ مانند قانون ، سیاست ، مقدسات و...
بعضی شاعران برمنش ، مانند مهدی حمیدی (١٢٩٣-١٣٦٥) و شاملو (١٣٠٤-١٣٧٩)، در آثار خود حجم قابل توجهی از انواع ایستادگی مقابل دشواریها را به یادگار نهاده اند؛ از فحوای شعر آن ها و تحلیل سبک به کارگیری صنایع بیانی ایشان ، می توان دریافت که معمولا در این مواقع ، اظهار عجز و ناتوانی نکرده اند و یا در صورت بیان سختیها، در قسمتی از اثر، دوباره غرور خود را جسته اند و بر مسند قدرت خویش تکیه داده اند.
ک، همان : ١٧٢ و ٢٣) شاعر، وجود خود را به قدری مقتدر توصیف میکند که گویی هیچ اندوهی را، یارای شکست دادن وی نیست ؛ او در مواجهه با دشواری ها، قدرت خویش را به آهن فشرده ای همانند می سازد که در پارچه های گران بها پیچیده شده است .
مــــن ز هیــــولای مــــرگ بــــاک نــــدارم بـــــاک نداریـــــد اگـــــر شـــــما، بدرآئیـــــد (همان : ٢٨٠) شاعر حتی در شعر وصیت گونه ی خویش ، هنگام تصور آرمیدن در دل خاک، دست از گردن فرازی و خودپسندی برنداشته و خود را در آغوش خاک، به دریای گوهری تشبیه نموده که در دل زمین پنهان شده است .