چکیده:
هدف ازاین مطالعه، بررسی رواندرمانی لوگوتراپی (معنادرمانی) از دیدگاه ویکتور فرانکل بود که به نقش معنا در زندگی و ساختار معنادرمانی پرداخته است، روش مطالعه توصیفی و اسنادی بود. تحقیق با این پیش فرض انجام شد که هر نظریه به کاربرد عملی خاصی در روانشناسی میانجامد و کاربردهای عملی، به مکتبی فکری و زیربنایی تکیه دارد. لذا زیربنای نظریه معنادرمانی و نیز کاربردهای عینی آن در کارهای بالینی نیز بررسی شد. در بررسی فلسفۀ معنای زندگی، از نظر فرانکل مشخصشد وی نه تنها جنبههای جسمی و روانی-اجتماعی را برای حیات انسان ضروری میدانست، بلکه معتقدبود، با جستجوی اهداف عینی و شخصی متناسب با هدفی فراگیر در زندگی، به معنای غایی زندگی میتوان پی برد. با توجه به این مفهوم، معنادرمانی این امکان را بوجود میآورد که حتی در رویارویی با رنجهایی که کل وجود فرد را متاثر میکند، زندگی به شکلی هدفمند و با ارزش درک شود. بر اساس شواهد متعدد در این تحقیق، اثربخشی معنا درمانی عمدتا برمبنای کمک به اراده برای زندگی با معنا است. از طرفی شیوههای بکار گرفته شده در معنا درمانی توسط فرانکل به مثابۀ درمانی خاص در واکنش به حس بیمعنایی به کار میرود، یا در چهارچوب رویکردی التقاطی به مثابۀ مکمل انواع دیگر مداخلات، کاربرد پیدا کرده است. فرانکل با توجه به اینکه معنادرمانی را از حیطۀ نظریه به عرصه عمل درآورد، لذا از آن، جهت درمان انواعی از اختلالات روانپزشکی مورد استفاده قرار داد.
The purpose of this study was to investigate the meaning therapy from Victor Frankl's point of view and the study method was descriptive and documentary. In examining the philosophy of the meaning of life, Frankl found that he not only considered the physical and psychosocial aspects necessary for human life, but also believed that, by seeking objective and personal goals appropriate to a comprehensive purpose in life, the ultimate meaning of life can be understood. Based on the numerous evidences in this research, the effectiveness of meaning therapy is mainly based on helping the will to live meaningfully. On the other hand, the methods used in semantic therapy by Frankel are used as a special therapy in response to the sense of meaninglessness or in the framework of an eclectic approach as a complement to other types of interventions to treat a variety of psychiatric disorders.