چکیده:
بحران هویت یکی از دغدغههای مهم مهاجرین پس از شروع زندگی در مکان و فضای جدید زندگی است.
نسل اول مهاجرین به دلیل تکامل روند پذیرش هویت ملی و داشتن تجربه زیست شده در فضای خانه (زادگاه)»
با چالش بزرگی مواجه هستند که پذیرش هویت جدید و فراموشی فرهنگ ملی بخش بزرگی از آن است.
مهاجرین با ورود به (فضای میانه یا سوم، یا «فضای بینابینی) سعی میکنندهویتی سیال یا دوگانه را نهادینه سازند
که بین هویت ملی و هویت فضای مهاجرتعادل برقرار نماید. این هویت جدید هویت فراملی (Transnational)
خوانده میشود. چالش پیش روی مهاجرین برای پذیرش هویت فراملی برای نسل دوم مهاجرین که در غرب
متولد شده و در آنجا بزرگ شدهاند به مراتب پیچیدهتر و سختتر از نسل اول است. نسل دوم مهاجرین در دو
بستر مجزا و کاملا متفاوت از هم هویت خود را میسازند. بستری به نام خانواده که از آنها میخواهد ریشههای
فرهنگی و ملی هویت خود را پاسداری کنند و بستر دوم جامعه مهاجرت که آنها را با فرهنگ و هویت ملی
شهروند درجه دو تلقی کرده و «دیگری» مینامد. این تحقیق سعی دارد با استفاده از شیوه نقد پسا استعماری و
آرا، هومی بابا به مقایسه تطبیقی آثار دو نویسندهی زن شرقی و ساکن غرب بپردازد که به مسئله هویت فراملی
مهاجرین شرقی توجه خاصی داشتهاند. در این تحقیق سعی شده مفهوم و نقش فضا و مکان در شکل گیری
هویت فراملی در نسل دوم مهاجرین در دو آثر همنام اثر جومپا لاهیری و داستان جاده از مجموعه داستانی
(غریبهای در اتاق من، نوشتهی مهرنوش مزارعی مورد بررسی قرار گیرد. در این جستار, اهمیت فضای زندگی
پیش از مهاجرت در شکلگیری هویت ملی، تقابل فرهنگی بین فضای جامعهی مهاجرت و خانواده، چالش ایجاد
شده در پذیرش ارزشهای فرهنگی در خانواده و جامعه و در نهایت چگونگی روند شکلگیری هویت فراملی در
بین نسل دوم مهاجرین از جمله مواردی است که مورد خوانش پسا استعماری قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
در اين تحقيق سعي شده مفهوم و نقش فضا و مکان در شکل گيري هويت فراملي در نسل دوم مهاجرين در دو اثر هم نام اثر جومپا لاهيري و داستان جاده از مجموعه داستاني «غريبه اي در اتاق من » نوشته ي مهرنوش مزارعي مورد بررسي قرار گيرد.
در اين جستار، اهميت فضاي زندگي پيش از مهاجرت در شکل گيري هويت ملي، تقابل فرهنگي بين فضاي جامعه ي مهاجرت و خانواده ، چالش ايجاد شده در پذيرش ارزشهاي فرهنگي در خانواده و جامعه و در نهايت چگونگي روند شکل گيري هويت فراملي در بين نسل دوم مهاجرين از جمله مواردي است که مورد خوانش پسا استعماري قرار ميگيرد.
مقاله ي نودال برادا ويليامز در ژورنــال ميلوس با عنوان «مترجم دردها: چرخه کوتاه داستاني» به تحليل روايت ، شخصيت و فضاي هندي آمريکايي داستان ها مي-پــردازد که نهايتا به درونمايــه اي واحد از آثار لاهيري ميرســد که آن درونمايه ميتواند موانع فرهنگي انســان بر ســر راه ارتباط با ديگران ، ازدواج ، ارتباط نسل ها و دوگانگي در زندگي انسان هايي باشد که هويت فراملي يا دوگانه را در دنياي غرب و دور از ريشه هاي فرهنگي و بومي خود تجربه کرده اند (٢٠٠٤ ,Williams).
نسل دوم مهاجرين در آثار مزارعي فاقد هر گونه ريشــه فرهنگي و هويتي در فضا و مکان زندگي والدين خود هستند و اين مسأله هيچ تعلق خاطري براي تجربه فضاي ميانه و 326 پذيرش هويت فراملي در آنان ايجاد نمينمايد.
Translating Postcolonial Pasts: Immigration and Identity in the Fiction of Bharati Mukherjee, Elizabeth Nunez, and Jhumpa Lahiri.