چکیده:
خانواده، اجتماع کوچکی اســت که ابتداء با یک مرد و زن تشکیل می شود؛ دو نفری که بناســت در تکامل معنوی و رشد مادی یکدیگر مشــارکت کنند و بالاتر آن که، هریک، کمبود دیگــری را در اوج محبت ّ و مودت جبران نمایند و چنانچه چیزی آنان را تهدید کرد و آرمانهای فکری و اعتقادیشان را به خطر انداخت، هر دو به دفاع برخیزند و جهت حیات و زندگی همیشــگی خویش با آن مبــارزه کنند و برای بقای خویش برنامه ریزی نمایند و نســل خود را دوام بخشند. لذا، خانواده، مناسب ترین نظام برای تامین نیازهای روحی و معنوی بشــر است و بهترین بســتر را برای تامین امنیت و آرامش روانی اعضا، پرورش نســل جدید، اجتماعی کردن فرزندان و برآورده ســاختن نیازهای عاطفی افراد فراهم می آورد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به مطلب فوق ، عده اي از مفســران گفته اند: در آيه ٢١ سوره روم (وجعل بينکم مودة ورحمۀ)،آوردن اين دو کلمه که ـ حکايت از شــدت علاقه زن و مرد و وابســتگي اين دو به يکديگر است و اين دو واژه ، مفاهيم عميق و ژرفي را در دل دارد ـ سه احتمال وجود دارد: الف - مودت : انگيزه ارتباط در آغاز کار ازدواج اســت و اما ادامه و پايان آن که يکي از دو همســر ممکن است ضعيف و ناتوان شود و قادر بر خدمت نسبت به ديگري نباشد، «رحمت » جايگزين مودت مي شود.
و در آيه ٣٤ ســوره نســاء مي فرمايد:(الرجال قوامون علي النساء بما فضل الله بعضهم علي بعض وبما أنفقوا من أموالهم فالصالحات قانتات )؛ مردان سرپرســت زنان هســتند و اين به جهت برخي ٍ برتري هائيست که خداوند (براي حفظ نظام جامعه ) به بعضي نسبت به برخي ديگر قرار داده است و نيز به خاطر انفاق برخي از اموالشان در مورد زنانشان مي باشد؛ و زنان صالح و شايســته نيز آنهائي هستند که مطيع بوده و تواضع دارند.
در آيه ٣٤ سوره مبارکه نساء، با تاکيد بر اين مطلب فرموده است : (فالصالحات قانتات حافظات للغيب بما حفظ الله )زنان صالح آنهايي هســتند که متواضعند و در غياب (همسر خود)، اسرار و حقوق او را در مقابل حقوقي که خدا براي آنان قرار داده حفظ مي نمايند.