چکیده:
مزیت نسبی یکی از معیارهای مهم اقتصادی برای برنامهریزی تولید، صادرات و واردات است. در این مطالعه وجود یا وجود نداشتن مزیت نسبی تولید غلات (گندم، جو و ذرت دانهای) در منطقهی جیرفت و کهنوج در سال زراعی 86-85 با استفاده از دو نوع شاخصهای شناسایی مزیت نسبی تعیین شد. شاخصهای نوع اول شاخص منفعت خالص اجتماعی، هزینهی منابع داخلی و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی و شاخصهای نوع دوم، شاخص کارایی مزیت، مقیاس مزیت و جمعی مزیت بود. بر اساس نتایج تحقیق و با استفاده از شاخصهای نوع اول هیچ یک از غلات مورد بررسی در منطقه دارای مزیت نسبی نبودند. بر اساس شاخصهای نوع دوم، مزیت نسبی محصول ذرت در منطقه بیشتر از متوسط کشور بود. محاسبهی ضرایب حمایتی و نتایج حاصل از ماتریس تحلیل سیاستی نشان داد که در تولید محصول و نهادههایی که کشاورزان در جریان تولید به کار بردهاند، یارانهی غیرمستقیم پرداخت شده و تولیدکننده در شرایط مداخلهی دولت نسبت به تجارت آزاد سود بیشتری کسب کرده یا زیان کمتری دیده است.
Comparative advantage is one of the most important economic criteria in production, import and export programming. In this survey, two group of comparative advantage recognition indices is used to investigate existence of the cereals production comparative advantage in Jiroft & Kahnooj in 2006-2007. The SCB, DRC and NSP are the first indexes and EAI, SAI and AAI are the second. Based on the findings, none of the cereals had the comparative advantage. Corn comparative advantage in the region was more than the country average. The calculated protective coefficients and PAM matrix showed that producers are paid indirect subsidies in form of output and inputs and also gain more profit by government intervention comparing to free trade.
خلاصه ماشینی:
از جمله اشرفي و هم کاران (١٣٨٦)، مزيت نسبي ايران در توليد و صادرات کشمش را با استفاده از ماتريس تحليل سياستي تاييد و نتيچه گيري کردند که دولت در زمينه ي نهادهها به توليدکنندگان يارانه ي مستقيم و غيرمستقيم پرداخت کرده، اما در مجموع بر اساس شاخص حمايت موثر، سياست هاي دولت و شرايط بازار داخلي به زيان توليدکننده بوده است .
(به تصویر صفحه رجوع شود) ماخذ: محاسبات تحقيق تحليل حساسيت شاخص DRC در مقابل تغيير قيمت آب و زمين : با فرض ثابت ماندن ساير شرايط ، اگر در شاخص DRC، هزينه ي بازاري آب و زمين جايگزين هزينه ي سايه اي آن شود، مقدار اين شاخص براي محصول ذرت کوچک تر از ١شده است و کشت اين محصول در منطقه داراي مزيت نسبي خواهد شد، جدول (١٤).
(به تصویر صفحه رجوع شود) ماخذ: محاسبات تحقيق تعيين قيمت محصولات در حالت (١=DRC): با فرض ثابت ماندن ساير شرايط ، براي اين که غلات ياد شده از مزيت نسبي برخوردار شوند، بايستي قيمت گندم، جو و ذرت دانه اي به ترتيب بر اساس روش مطلق برابري قدرت خريد به بيش از ٠/٦، ١و ٠/٣١ دلار و بر اساس روش نسبي به بيش از ٠/٧، ١/٠٥ و ٠/٣٣ دلار افزايش يابد، جدول (١٥).
(به تصویر صفحه رجوع شود) ماخذ: محاسبات تحقيق ١٨١ … ( ) تعيين عمل کرد محصولات در حالت (١=DRC): با فرض ثابت ماندن ساير شرايط ، براي اين که غلات گفته شده از مزيت نسبي برخوردار شوند، بايستي عمل کرد گندم، جو و ذرت دانه اي بر اساس روش مطلق برابري قدرت خريد به بيش از ١٥٨٤١، ١٤٢٧٧ و ١١٠٨٣ کيلوگرم و بر اساس روش نسبي برابري قدرت خريد به بيش از ١٦٨٣١ و ١٥١٦٥ و ١٢٥٩٠ کيلوگرم افزايش يابد، جدول (١٧).